บทที่ 273 ตาหลานเข้ากัน ประมุขกริ้ว
อวี๋หวั่นมองเห็นสีหน้าแววตาของเขา พลันกะพริบตาอย่างงุนงง “ท่านเป็นอะไรไปหรือ?”
องค์ประมุขกลับคืนสติและตรัสว่า “ไม่มีอะไรหรอก ข้าแค่แปลกใจที่เจ้ามีบุตรถึงสองคน แล้วยังเลี้ยงดูพวกเขาได้ดีเช่นนี้”
สตรีที่ให้กำเนิดบุตรก็เหมือนกับการเดินผ่านประตูผี บุตรคนเดียวก็อันตรายแล้ว คู่หนึ่งยิ่งไม่ต้องพูดถึง เมื่อครั้งฮองเฮาให้กำเนิดตี้จีองค์เล็กก็เกือบกลายเป็นหนึ่งร่างสองวิญญาณ เคราะห์ดีที่เด็กคนนั้นมีโชค ทำให้นางกับพระมารดากลับมาจากประตูผีได้สำเร็จ
เขายังจดจำช่วงเวลาที่เสียงร้องไห้ดังขึ้น ท้องฟ้าสว่างสดใส เมฆสีม่วงเต็มท้องฟ้า เมฆมงคลทอดยาวหมื่นหลี่ เป็นสัญญาณที่เทพเจ้าอวยพร
ในครานั้นที่เขาหลงใหลบุตรผู้นั้นมากถึงเพียงนั้นมิใช่ไร้เหตุผล
นางไม่เพียงแต่นำพาโชคดีมาสู่หนานจ้าว แต่นางยังปกป้องชีวิตของฮองเฮาไว้ด้วย
เพราะดาวชะตานำโชค ฮองเฮาถึงมีชีวิตรอดมาได้
แน่นอนอวี๋หวั่นไม่รู้เลยว่าในช่วงเวลาเพียงครู่ ในใจขององค์ประมุขคิดไปไกลถึงเพียงนั้น บุตรได้รับคำชม ผู้เป็นมารดาก็มิใช่ไม่ยินดี เพียงแต่ต้องกล่าววาจาอ่อนน้อม “และมีช่วงเวลาที่ชวนให้ปวดหัวเช่นกัน”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com