Vol.2-179 จัดการปรมาจารย์ (2)

บทที่ 179 จัดการปรมาจารย์ (2)

“แต่ว่า...แต่ว่า...” จื่อซูกำมือแน่นจนนิ้วจิกเข้าไปในเล็บ

ปรมาจารย์พิษมองความตั้งใจแรกเริ่มของนางออกอย่างนั้นหรือ? คนเราล้วนมีความรู้สึก ถ้าเจ้านายของนางอยากจะขาย นางก็คงไม่จำเป็นต้องมานั่งสนใจเรื่องนี้ แต่เพื่อที่จะปกป้องนาง พวกเขากลับไม่กลัวที่จะเป็นศัตรูกับปรมาจารย์พิษถึงสองคน ตัวนางมิได้มีค่าอะไร แต่ก็ไม่อาจทนดูพวกเขาทุกข์ทรมานได้

“เอาเถอะ ข้าจะไม่บังคับเจ้า อำนาจในการตัดสินใจอยู่ในมือของเจ้า ข้าก็เพียงย้ำเตือนเจ้าว่าใต้เท้าท่านนั้นไม่อาจล่วงเกินได้ พลังของเขาก็ไม่อาจดูเบา ต้องรอให้เขาสังหารคุณชายของเจ้าก่อน เจ้าก็จะตกอยู่ในกำมือของเขาอยู่ดี เจ้าไปเถิด คิดให้ดีแล้วมาบอกข้า หากเจ้าคิดไม่ได้ข้าก็จนปัญญา พวกเจ้าเป็นผู้คุ้มกันของข้า แต่ตัวข้าเองก็ไม่อาจปกป้องพวกเจ้าได้”

ปรมาจารย์พิษพูดออกไปเช่นนี้ก็เพียงเพื่อให้แน่ใจว่าจื่อซูยังคงมีจิตสำนึกอยู่ นางไม่อาจปล่อยให้คุณชายบ้านตนตกอยู่ในอันตรายได้

และเป็นดังคาด จื่อซูเดินไปถึงหน้าประตู ทันใดนั้นนางก็กัดฟัน แล้วคุกเข่าลง “ใต้เท้าได้โปรดปกป้องคุณชายทั้งสองของข้าด้วย!”