บทที่ 175 จิ้งจอกแสนรู้ แรกพบแม่ทัพ (2)
เหล่านักโทษต่างหลับใหลอยู่ในนิทรา การเคลื่อนไหวของอวี๋หวั่นนั้นเงียบเชียบ เธอไขกุญแจมือและตรวนข้อเท้าก่อน จากนั้นจึงเปิดประตูห้องขัง เธอย่องออกมิได้มีกะจิตกะใจห่วงใยเพื่อนร่วมห้องขัง แต่ขณะที่จะเดินออกไปนั้น เธอก็หันไปมองภิกษุในห้อง
เขามิได้มีปฏิกิริยาแต่อย่างใด ราวกับหลับไปแล้ว
อวี๋หวั่นไม่ได้เรียกเขา
ไม่ใช่ว่าเธอใจดำแต่อย่างใด แต่การหนีออกไปได้ก็นับว่าเป็นโชคแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นหากภิกษุผู้นี้เกิดเอะอะโวยวายรายงานว่าเธอหนีออกไปต้องแย่แน่ๆ
อวี๋หวั่นพาเจ้าจิ้งจอกหิมะน้อยไปหาเยี่ยนจิ่วเฉา เยี่ยนจิ่วเฉากำลังหลับใหล อยู่ในคุกยังหลับสบายขนาดนี้ อวี๋หวั่นละเชื่อเขาเลย เธอคิดว่าจะไปทางด้านหน้าคุกเพื่อไปช่วยเจียงไห่ด้วย
เจียงไห่ก็เตรียมตัวหนีแล้วเช่นกัน เพียงแต่ไม่คิดว่าอวี๋หวั่นจะลงมือเร็วกว่าเขา เขาตื่นขึ้น ลงมืออย่างรวดเร็วแล้วพุ่งไปยังอีกฟากหนึ่งของคุกแล้วแบกเยี่ยนจิ่วเฉาขึ้นหลัง จากนั้นก็ออกไปพร้อมกับอวี๋หวั่น
วิชาตัวเบาของเจียงไห่ดีเยี่ยม ส่วนอวี๋หวั่นก็ฝีเท้าเบาไร้สุ้มเสียง ทั้งสองจึงออกจากคุกได้อย่างง่ายดาย
Support your favorite authors and translators in webnovel.com