บทที่ 140 ชำระมลทิน เรื่องน่ายินดีมาเยือน (2)
นางเจียงเดินมาหาอวี๋หวั่นด้วยสีหน้าอ่อนโยน
อวี๋หวั่นมองสิ่งที่นางเจียงซ่อนอยู่ด้านหลัง ใบหน้าก็ง้ำงอลงเล็กน้อย “ท่านแม่ให้พวกเขากินอะไรอีกแล้วใช่ไหม? ”
นางเจียงส่ายหน้า
อวี๋หวั่นบอกว่า “ข้าได้กลิ่น! น่องไก่ผัดน้ำผึ้ง! ”
นางเจียง: แหะๆ
เมื่อคืนฝนไม่ได้ตกแต่อย่างใด ทว่าวันนี้กลับตกลงมากะทันหัน อวี๋หวั่นจำต้องพาเด็กน้อยทั้งสามกลับเข้าบ้าน ก้อนเนื้อจ้ำม่ำวิ่งน้ำลายสอไปหานางเจียง มืออวบอ้วนความน่องไก่มากินอย่างเอร็ดอร่อย
เจ้าลูกจิ้งจอกหิมะก็ได้ส่วนแบ่งของน่องไก่เช่นกัน มันสวมผ้าฝืนเล็ก และแบ่งน่องไก่กินกับเจ้าแมวน้อยซึ่งตัวใหญ่กว่ามันหนึ่งเท่า
เมฆฝนยังไปไม่ถึงเมืองหลวง กระนั้นเจียงไห่ก็ฝ่าฝน นำความกลับไปยังเมืองหลวง เยี่ยนจิ่วเฉาพยักหน้า และบอกให้เจียงไห่ออกไป
ฝนห่าใหญ่ไม่หยุดยั้งเขาไว้ได้ แต่เขาก็มีเรื่องสำคัญอย่างยิ่งยวดที่ต้องทำ เขารู้ว่าฮ่องเต้ถูกผู้ใดเล่นงาน ถึงแม้เขาจะไม่มีปัญญาไปแบกรับความผิดนี้ แต่ก็ยินดีที่จะช่วยเติมไฟเข้าไป
เยี่ยนจิ่วเฉาให้อิ่งสือซันไปตามใต้เท้าหัวหน้าสำนักดาราศาสตร์มา
Support your favorite authors and translators in webnovel.com