บทที่ 130 [2] คนที่จะถูกจัดการก็คือเจ้า
ซูมู่ยังคงงุนงง
เถาเอ๋อร์เดิมทีเฝ้าอยู่นอกห้อง เมื่อได้ยินเสียงดังขึ้น ก็กระวีกระวาดเข้ามา “ฮูหยินน้อย เกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ? ”
อวี๋หวั่นเบือนหน้าหนี “เจ้าดูเองก็แล้วกัน”
เถาเอ๋อร์มองไปยังน้ำชาสีเข้มบนโต๊ะ รวมไปถึงปิ่นเงินที่เปลี่ยนเป็นสีดำซึ่งวางอยู่ข้างถ้วยชา เถาเอ๋อร์ตกใจจนอ้าปากค้าง “น...ในน้ำชา...มีพิษ? ”
ซูมู่กำหมัดแน่น สายตาจ้องเขม็งไปยังอวี๋หวั่น “ฮูหยินน้อย! ”
อวี๋หวั่นเผยสีหน้าเจ็บปวดรวดร้าว “ซูมู่หนาซูมู่ ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าใจคอโหดเหี้ยมเช่นนี้ ข้าเพียงไม่ยินยอมให้เจ้าย้ายกลับมาเรือนชิงเฟิง เจ้าถึงกับลงมือกับข้าเช่นนี้”
ในตอนนั้นเอง หลีเอ๋อร์และจื่อซูก็ตามมา ปั้นซย่าได้ยินก็ตามมาเช่นกัน ทั้งสามบังเอิญมาได้ยินคำพูดของอวี๋หวั่นเข้าพอดี จึงอดรู้สึกตื่นตะลึงไม่ได้
ซูมู่อยากกลับไปเรือนชิงเฟิง?
ฮูหยินน้อยไม่เห็นด้วย?
นางจึงคิดแผนร้ายขึ้นมา?
ทั้งสามมองหน้ากันไปมา พวกนางยังไม่กระจ่างว่าเกิดอะไรขึ้น
ซูมู่เดินนำเข้าไป ตามด้วยปั้นซย่าและหลีเอ๋อร์
Support your favorite authors and translators in webnovel.com