Vol.2-069 ไปรับเด็กๆ _

บทที่ 69 ไปรับเด็กๆ

ณ เรือนใหญ่สกุลสวี่

สวี่เฉิงเซวียนรู้สึกเบื่อหน่ายเหลือเกิน เมื่อเขาได้ออกไปนอกบ้านครั้งหนึ่ง ก็รู้สึกว่าอยากออกไปอีกครั้ง แต่หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรท่านพ่อก็ไม่ยอม เขาเบื่อจะตายอยู่แล้ว จึงทำได้เพียงไปตอแยจนกว่าท่านพ่อจะรำคาญและยอมให้เขาออกมา

ลานบ้านเงียบสงัด แม้แต่บ่าวเพียงคนเดียวก็ไม่มี

“น่าแปลก ไปไหนกันหมดนะ? ” สวี่เฉิงเซวียนพึมพำ

แน่นอนว่าสวี่เฉิงเซวียนไม่ได้คาดคิดว่าสวี่เซ่านำคนออกไปหมดแล้ว บ่าวทุกคนล้วนรู้กฎดี หากยังไม่ถึงเวลาที่สวี่เซ่ากำหนดก็ยังเข้ามาไม่ได้ อีกทั้งคนอื่นก็ไม่อาจเดินสุ่มสี่สุ่มห้าเข้ามาในเขตเรือนของสวี่เซ่าได้ แต่สวี่เฉิงเซวียนใช้สถานะบุตรชายคนเดียวเดินดุ่มเข้าไป

แน่นอนว่าสวี่เฉิงเซวียนไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อน เพียงแต่วันนี้เขานั่งว่างเสียจนรากแทบงอก รู้สึกอยู่ไม่สุขอีกต่อไป

สวี่เฉิงเซวียนไม่ได้ไปหาสวี่เซ่าในห้อง แต่เขาเดินไปยังห้องหนังสือ

ครั้งนี้ ประตูห้องหนังสือปิดอยู่ ทว่ายังได้ยินเสียงสนทนาเบาๆ จากในห้อง

“นายท่าน ข่าวจากเมืองก้งมาถึงแล้วขอรับ” คนสนิทกล่าว

สวี่เซ่าขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น? ”