บทที่ 66 ไฟโทสะของพี่จิ่ว (2)
จ้าวเหิงไม่รู้ว่าช่วงนี้ตนดวงตกหรืออย่างไร ถูกจับตัวไปทุกวี่วัน วันนี้เขาจึงเปลี่ยนเส้นทางเดิน กระนั้นก็ยังถูกคนจับตัวไปอีก คนผู้นี้หยาบคายยิ่งนัก จับเขาเหวี่ยงขึ้นบ่าโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง พุ่งทะยานราวกับจะรีบไปเกิดใหม่ กระเด้งกระดอนจนเขาอาเจียนจนรู้สึกประหนึ่งเครื่องในจะทะลักออกมา
ครั้งมาถึงที่หมาย ก็ยังถูกโยนลงพื้นก้นจ้ำเบ้า
เขารู้สึกมึนงงอยู่นานกว่าจะเข้าไปกอดต้นไม้ใหญ่ พยุงตัวเองขึ้นมาได้ หลังจากนั้นเขาก็เห็นเงาสีดำคู่หนึ่ง เมื่อมองตามไปก็เห็นดิ้นแพรสีขาวเลอค่า ทันใดนั้นเขาก็สัมผัสได้ถึงรัศมีแห่งความสูงศักดิ์ที่พุ่งเข้ามาปะทะใบหน้า
เขาเงยหน้าขึ้นด้วยความขลาดกลัว มองไปยังบุรุษร่างสูงตรงหน้า จากนั้นเขาก็ต้องตกตะลึง “คุณ...คุณชายวั่น”
จะว่าไปก็น่าแปลก แม้ว่าเยี่ยนจิ่วเฉาจะเคยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านระยะหนึ่ง ทว่าเขาไม่เคยเห็นหน้าค่าตาจ้าวเหิง มีเพียงครั้งเดียวที่เคยเห็นเงาเลือนรางของอีกฝ่ายก็คือในตอนที่เกิดแผ่นดินไหว ทว่าท่าทางและบุคลิกของเขาช่างโดดเด่นกระทั่งจ้าวเหิงเห็นเพียงครั้งเดียวก็สามารถจดจำได้ว่าเป็นเขา
Support your favorite authors and translators in webnovel.com