บทที่ 30 ฉีกหน้ากาก (3)
นี่มันช่าง…
อวี๋หวั่นไม่รู้ว่าตนเองดูจนจบได้อย่างไร
“คุณชาย วันนี้ท่านมีเวลามาได้อย่างไรขอรับ?” ด้านหน้าทางเดิน ผู้จัดการโรงเตี๊ยมนำทางให้เยี่ยนจิ่วเฉาด้วยความระแวดระวัง จนมาหยุดฝีเท้าที่หน้าห้องหรู เปิดประตูห้องให้เยี่ยนจิ่วเฉาด้วยความเคารพนบนอบ
เยี่ยนจิ่วเฉาย่างกรายเข้าไปในด้านใน ทันทีที่เท้าแตะพื้น เขาปิดประตูด้านหลังลงทันที ปล่อยให้คนที่เหลือซึ่งกำลังจะเข้ามาถูกทิ้งเอาไว้ด้านนอก
อิ่งลิ่วและอิ่งสือซันมีวิชายุทธ์ จึงถอยหลังออกมาได้ทันควัน ส่วนผู้จัดการโรงเตี๊ยมนั้นกลับถูกประตูตีจมูกจนเลือดกำเดาไหล…
อวี๋หวั่นปีนอยู่ที่หน้าต่างของห้องฝั่งตรงข้าม หันหลังให้ประตู
เยี่ยนจิ่วเฉามองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นอวี๋หวั่น มิใช่เพราะเหตุผลอื่นใด นอกเสียจากว่าในใต้หล้า นอกจากสตรีผู้นี้แล้ว ก็ไม่มีผู้ใดใจกล้าเข้ามาทำเรื่องวุ่นวายในห้องของเขาเป็นแน่
หากช้าเพียงอีกก้าวเดียว เหล่าบุรุษที่เหลือต้องเห็นอวี๋หวั่นอย่างแน่นอน
เยี่ยนจิ่วเฉาสูดหายใจเข้าลึกๆ เดินเข้าไปด้วยสีหน้านิ่ง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com