ตอนที่ 250

ตอนที่ 250 จุดประสงค์สุดท้าย

ฉินเฉาฮุ้ยเอาใจใส่มาก รินน้ำผลไม้ให้เย่หนิงอีกครั้ง แล้วพูดว่า "คุณหมอเย่ คุณพูดต่อเถอะ ผมคิดว่า เรื่องของคุณ น่าสนใจมากๆ"

เย่หนิงฉีกยิ้มเล็กน้อย "งั้นเหรอ ฉันเองก็คิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจมากเช่นกัน อืม เมื่อกี้ฉันพูดถึงตรงไหนนะ อ่อ ใช่แล้ว ฉันพูดถึงลูกสาวของพระมเหสีรองคนนั้นฆ่าพี่สาวแท้ๆ ของเธอ ไม่ๆ ควรจะบอกว่า เธอมีแผนฆ่าพี่สาวแท้ๆ ของเธอ และอีกอย่าง เอ่อ เรื่องนี้ อาจบอกได้ว่าเธอลงมือทำอย่างลับๆ พอพี่สาวของเธอตายในเงื้อมมือของนักล่าผีดิบ ใครจะสงสัยในตัวเธอล่ะ พวกคุณว่าไหมล่ะ" 

ฉินเฉาฮุ้ยพยักหน้า "มีเหตุผล! เวลาเกิดสงครามสองเผ่าพันธุ์ นักล่าผีดิบตามฆ่าผีดิบไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ใครจะสงสัยน้องสาวของเธอได้ล่ะ บางทีน้องสาวของเธอคงจะเปิดเผยร่องรอยของพี่สาวให้บรรดานักล่าผีดิบพวกนั้น ดังนั้นพี่สาวของเธอถึงได้ถูกนักล่าผีดิบตามฆ่า หรือเธอจะเปิดเผยที่อยู่ของพี่เขย พี่เขยของเธอจะเป็นหนึ่งในสี่ขุนศึก นักล่าคงไม่มีมีทางปล่อยขุนศึกฝีมือเยี่ยมไปอยู่แล้ว"

"หลังจากนั้น เธอจึงเจตนาแพร่งพรายข้อมูลนี้ให้พี่สาวรู้ พี่สาวของเธอเพื่อที่จะไปช่วยคนที่ตัวเองรักก็เลยออกตามไปโดยไม่คิดชีวิต! ทุกคนล้วนคิดว่าเธอคนนี้ช่วยชีวิตคนรักของตนเองจนตัวตาย แต่ไม่มีใครคิดว่าเธอจะเป็นคนที่ฆ่าพี่สาวแท้ๆ ของเธอ คาดว่าขนาดลูกชายของขุนพลแซ่เสิ่นคนนั้นก็คงจะไม่รู้"

มู่หรงซียิ้มเย็น "พวกคุณคล้อยตามกันอย่างนี้ ทั้งยังเข้าใจกันมากๆ อีกด้วย!"

เย่หนิงหัวเราะฮิๆ "แค่เล่าเรื่องเท่านั้น ถ้าไม่อย่างงั้นพี่มู่หรงก็มาเล่าเองสิ" 

มู่หรงซีพูดอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า "ฉันไม่ได้น่าเบื่ออย่างพวกคุณเสียหน่อย!"

"ไม่มีเลยเหรอ" เย่หนิงรู้ประหลาดใจเป็นอย่างมาก "แต่พี่มู่หรง เมื่อกี้คุณไม่ได้เล่าเรื่องหนึ่งให้ฉันฟังเหรอ ที่เกี่ยวกับท่านอ๋องและบุตรสาว ทำไมค่ะ? พี่ลืมไปแล้วเหรอ" 

มู่หรงซีพูดเสียงเย็นว่า "ตอนนี้ไม่ใช่ว่าคุณกำลังเล่าอยู่หรอ ทำไม ไม่พูดต่อไปล่ะ" 

เย่หนิงไม่สนใจมู่หรงซี หันไปถามฉินเฉาฮุ้ยว่า "คุณบอกว่า หลังจากที่คู่หมั้นของทหารแซ่เสิ่นถูกนักล่าผีดิบฆ่าตายแล้ว ผลจะกลายเป็นยังไงล่ะ"

ฉินเฉาฮุ้ยพูดโดยไม่ลังเลสักนิด "ปกติแล้วต้องอยากแก้แค้น!"

เย่หนิงพูดต่ออีกครั้งว่า "พลทหารแซ่เสิ่นคนนั้น เดิมทีก็ออกไปจากกองทัพผีดิบอยู่แล้ว แล้วก็ไม่ได้มีแผนว่าจะปล่อยราชาผีดิบออกมา แต่พอคู่หมั้นของเขาถูกนักล่าผีดิบฆ่า เรื่องจึงเปลี่ยนไม่เหมือนเดิมอีก ดังนั้นแผนนี้ของบุตรสาวของพระมเหสีรอง อาจกล่าวได้ว่าเป็นดาบสองคม สิ่งแรกฆ่าพี่สาวที่เธอชังมาโดยตลอด สิ่งที่สองทำให้พลทหารแซ่เสิ่นคนนั้นเปลี่ยนใจ กลับเข้ามาที่ค่ายของพวกเขา"

ฉินเฉาฮุ้ยพูดขึ้นว่า "พูดเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าจะเป็นวิธีที่ดีหรอกเหรอ!"

"นั่นแน่นอนอยู่แล้ว!" เย่หนิงพูด "และอีกอย่างราชาผีดิบเพื่อที่จะซื้อใจคน บางทีอาจจะต้องมอบลูกสาวอีกคนให้แก่พลทหารท่านนี้ นั่นก็คือบุตรสาวของพระมเหสีรอง พยายามมาตั้งนาน ไม่ใช่เพราะสิ่งนี้งั้นเหรอ ก็แค่อยากแต่งงานกับขุนพลแซ่เสิ่นคนนั้นเท่านั้นเอง"

“แต่น่าเสียดาย...คนกระทำไม่เท่าฟ้ากำหนด (เราทุกคนต้องยอมรับว่าชีวิตของเราเป็นไปตามพรหมลิขิตที่ยากจะฝืน) ถึงแม้เธอคนนั้นจะคิดแผนเอาไว้มากมาย แต่จะเป็นไปตามแผนได้ยังไง ในเมื่อพลทหารแซ่เสิ่นคนนั้นไม่ยินยอมจะแต่งงานกับเธอ แล้วก็ไม่อยากช่วยท่านอ๋องด้วย สำหรับบางคน ถ้าแค้นก็ต้องไปแก้แค้น ไม่เห็นต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับท่านอ๋องเลยด้วยซ้ำ!"

ฉินเฉาฮุ้ยหุบยิ้ม "เหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้น"

"ใช่ บุตรของพระมเหสีรองคนนั้นคิดผิด ถึงแม้จะวางแผนเอาไว้ดีเยี่ยม แต่น่าเสียดาย ไม่ทันรอให้พลทหารเสิ่นอี้คนนั้นกลับมา ราชาผีดิบถูกปิดผนึกเสียแล้ว กองทัพผีดิบพ่ายแพ้ บาดเจ็บและล้มตาย ผู้หญิงคนนั้นคงคิดไม่ถึงว่าแผนที่ตนเองวางเอาไว้ตั้งหนึ่งพันกว่าปีถูกทำลายลงทั้งหมด ไม่ง่ายเลยที่จะรอให้พี่สาวของเธอตาย แล้วเธอจะได้กลายเป็นคู่หมั้นของเขา ผลกลายเป็นว่าทั้งหมดถูกทำลาย แบบนั้นแล้วเธอจะยอมได้ยังไงกันล่ะ"

"แต่เธอพึ่งแค่ตนเอง แล้วเธอจะทำอะไรได้ พลทหารแซ่เสิ่นเก่งกาจขนาดนั้น ถึงแม้ว่าเธออยากบังคับอีกฝ่ายให้แต่งงานกับเธอก็คงจะบังคับไม่ได้ อีกอย่างทุกๆ คนก็ไม่มีใครสนใจเธอ กระทั่งว่าเธอมาแทนที่พี่สาวของเธอ ทุกคนก็ยังคงไม่ไว้หน้าเธอเช่นเดิม เธอจึงรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก! เวลานั้นคนประเภทนั้น พอยิ่งไม่ได้ของก็จะยิ่งต้องการ! แต่เธอจะเอาพลทหารแซ่เสิ่นมาได้อย่างไร มีเพียงทางเดียว ก็คือการพึ่งราชาผีดิบเท่านั้น!"

"ดังนั้น เธอก็เลยตัดสินใจทำทุกวิถีทางที่จะปล่อยราชาผีดิบออกมา! เพราะในหมู่ผีดิบ ระดับแรงกดดันคือสิ่งที่รุนแรงมาก ถ้าราชาผีดิบเป็นคนพูด พลทหารแซ่เสิ่นจะต้องแต่งงานกับเธอ ถึงแม้ว่าพลทหารแซ่เสิ่นจะไม่ยินยอมก็ต้องตอบรับ เพราะว่าไม่ว่าใคร ต่างก็ขัดขืนคำสั่งของราชาผีดิบไม่ได้! ถึงแม้ว่าเขาอยากต่อต้านก็คงจะต่อต้านไม่ได้อยู่ดี!"

"ให้พูด แผนการของผู้หญิงคนนั้นยอดเยี่ยมมากๆ เพื่อที่จะไม่ให้พลทหารเสิ่นสงสัยในตัวเธอ ไม่ทำให้พลหารเสิ่นสงสัยว่าเธอยังมีจุดประสงค์อื่น เธอก็เลยหลบซ่อนอยู่หลังฉากมาโดยตลอด แต่ไหนแต่ไรไม่เคยไม่เคยเผยไต๋ให้พลทหารท่านนั้นได้เห็น พลทหารท่านนั้นเดิมทีก็ไม่ได้ชอบพอเธออยู่แล้ว เธอไม่ปรากฏตัว อีกฝ่ายก็คงจะหลงลืมเธอไปตั้งนานแล้ว แล้วเดิมทีก็คงคิดไม่ถึงว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ด้วย" 

"แต่ เริ่มแรกเธอเพียงแค่อยากให้พลทหารเสิ่นช่วยเหลือ ปล่อยราชาผีดิบออกมา หลังจากนั้นจู่ๆ เธอกลับพบว่าพลทหารเสิ่นคนนั้น ปีนั้นไม่ได้กลับมาช่วยราชาผีดิบ ตอนนี้มีความเป็นไปได้มากที่จะไม่มาช่วยราชาผีดิบออกมา เธอเป็นห่วงว่าแผนของเธอจะเปลี่ยน ทั้งช่วงที่เวลาที่ผนึกอ่อนแรง ยังเป็นวันสุริยุปราคาอีกด้วย เรื่องอย่างนี้ไม่ใช่ว่าจะทำเวลาไหนก็ได้ พวกเขารอมาตั้งสองร้อยกว่าปี ถ้าครั้งนี้ทำพลาด ครั้งหน้าไม่รู้ว่าต้องรอไปอีกนานเท่าไหร่"

"สิ่งที่เลวร้ายที่สุด ผนึกนี้จะทำให้พลังของราชาผีดิบลดลง ตอนนี้ผนึกเอาไว้เป็นเวลาสองร้อยกว่าปีแล้ว บางทีอาจเกิดผลกระทบที่ไม่ดีนัก ยิ่งผนึกเอาไว้นานแค่ไหน พลังของราชาผีดิบก็จะยิ่งอ่อนแรง ยิ่งอ่อนแอ ถ้าต้องอยู่อย่างนั้นถึงสองร้อยปี พอปล่อยราชาผีดิบแล้ว อำนาจของเขาคงจะไม่เหมือนเดิม สถานะก็ยิ่งไม่เหมือนเดิมด้วย"

"ราชาผีดิบที่ไม่มีทั้งอำนาจและสถานะ สำหรับผู้หญิงคนนั้นแล้วไม่มีประโยชน์เลยสักนิดเดียว ดังนั้น นี่จึงเป็นโอกาสสุดท้ายของเธอ แล้วก็มีเพียงโอกาสนี้โอกาสเดียว เธอจะทิ้งมันได้ยังไงล่ะ ยังดีที่เธอยังมีพลังของตนเอง ดังนั้นถึงแม้ว่าจะไม่ต้องพึ่งพลทหารเสิ่นคนนั้น เธอก็มีความมั่นใจว่าจะสามารถปล่อยราชาผีดิบออกมาได้ และแค่ปล่อยราชาผีดิบออกมาได้แล้ว พลทหารเสิ่นคนนั้น ถึงแม้ไม่อยากฟังเธอ แต่ก็คงต้องฟัง!"

ฉินเฉาฮุ้ยพอได้ยินจนถึงตรงนี้ ก็เลยถามขึ้นว่า "คุณหมอเย่ ความหมายของคุณคือ ผู้หญิงคนนั้น ทำทุกทางเพื่อจะปล่อยราชาผีดิบออก เพียงเพราะอยากได้พลทหารเสิ่นคนนั้นเท่านั้นเอง"

เย่หนิงยิ้ม แล้วถามกลับว่า "ไม่ใช่อย่างงั้นเหรอ ฉินเฉา ไม่อย่างงั้นคุณคิดว่าเพื่ออะไรกันล่ะ"