บทที่ 79 ฝัน

บทที่ 79 ฝัน

พอกินข้าวเสร็จกู้เจียวก็เก็บกวาดเรือน จากนั้นก็ไปห่มผ้าให้จิ้งคงก่อนจะกลับไปยังห้องของตัวเองแล้วล้มตัวลงนอน

ครั้งล่าสุดที่นางฝันก็เมื่อสองเดือนที่แล้ว แล้วก็ไม่ได้ฝันต่ออีกเลย

และในคืนนี้เอง นางก็ฝันอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้คนในฝันกลับไม่ใช่เซียวลิ่วหลัง แต่เป็นตัวนางเอง

นางฝันว่าตัวเองได้เป็นบุตรสาวของตระกูลกู้ผู้สูงส่ง ได้เจอกับกู้จิ่นอวี๋ที่หมู่บ้านเวินเฉวียนซานแล้วเดินทางกลับไปยังเมืองหลวงพร้อมกับนาง

กู้เจียวได้พักอยู่ในเรือนที่มีคานแกะสลักที่ตกแต่งด้วยสีสันสดใส ทุกวันจะมีบ่าวสิบกว่าคนคอยมาปรนนิบัตินาง และได้รับความรักจากคนในบ้าน

พวกบ่าวต่างเอ่ยเรียกนางว่าคุณหนูกู้ แต่ก็ไม่วายเกิดมีเรื่องขึ้นจนได้

กู้จิ้นอวี๋เป็นคนหน้าตาสะสวย กิริยามารยาทงดงาม เรียนหนังสือเก่ง พูดจาไพเราะ

ตัดภาพมาที่กู้เจียว ใบหน้ามีรอยปานแดง ท่าทางเงอะงะ อ่านหนังสือไม่ออก พูดจาไม่รู้เรื่อง

เมื่อเทียบกันแล้ว ใครๆ ต่างก็มองกู้เจียวเป็นตัวตลก

ใครๆ ต่างก็โพนทะนากันว่าพวกเขาพาเด็กบ้านนอกมาอาศัยอยู่ในเรือน