บทที่ 60 รับเลี้ยง
กู้เจียวโตมาป่านนี้ ก็ยังไม่เคยตกหลุมพรางของใครแบบนี้มาก่อน แถมอีกฝ่ายยังเป็นเด็กเมื่อวานซืนอีกต่างหาก
“เมื่อครู่เจ้าบอกเองว่าจะไม่ลงเขากับข้า คนออกบวชจะกลับคำเช่นนี้ได้อย่างไร!”
“นั่นเป็นคำตอบของเสี่ยวจิ้งคงในเมื่อครู่ ไม่เกี่ยวกับตอนนี้ เสี่ยวจิ้งคงในตอนนี้บอกว่าจะลงเขาไปกับเจ้า!”
กู้เจียว “แบบนี้ก็ได้เหรอ”
เสี่ยวจิ้งคงวิ่งเตาะแตะเข้าไปในห้อง “ท่านเจ้าอาวาส! มีคนรับเลี้ยงข้าแล้ว!”
กู้เจียว “ไม่ใช่ ข้าไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย!”
“ผู้ใดกัน” เจ้าอาวาสถามเสียงเอ็นดู
เสี่ยวจิ้งคงยกมือขึ้นชี้ “นาง!”
กู้เจียวที่เพิ่งก้าวข้ามธรณีประตูเข้ามาได้เพียงก้าวเดียว “...”
เจ้าอาวาสยกสองมือขึ้นประนม “ที่แท้ก็เป็นโยมกู้นี่เอง อมิตาพุทธ”
กู้เจียวกระแอมให้โล่งคอก่อนจะเอ่ยขึ้น “ท่านอาวาส ความจริงแล้วเมื่อครู่ข้า...”
เจ้าอาวาสยิ้มอย่างอ่อนโยน “อาตมาเข้าใจความหมายของโยมกู้ดี โยมกู้วางใจเถิด อาตมาจะไม่ทำให้โยมกู้ลำบากใจแน่นอน”
กู้เจียวถอนหายใจอย่างโล่งอก โชคดี โชคดี เจ้าอาวาสยังพอเป็นคนที่มีเหตุมีผล
Support your favorite authors and translators in webnovel.com