บทที่ 52 พบกันอีก

บทที่ 52 พบกันอีก

อีกฝั่งหนึ่ง กู้ต้าซุ่นกำลังเดินออกมาจากเรือนตระกูลกู้

สีหน้าของเขาไม่สู้ดีนัก

ปีใหม่ปีนี้ของตระกูลกู้ผ่านไปอย่างพังพินาศ ปกติถ้าเป็นปีก่อนๆ มักจะมีคนเยี่ยมเยียนไปมาหาสู่ที่เรือน ชนิดที่ว่าบานประตูแทบพัง แต่พอมาปีนี้ที่พวกเขาได้ยินเรื่องหย่าร้างเลยเกิดกลัวว่าจะพลอยติดร่างแหไปด้วย เลยทำให้เงียบเหงากว่าปีไหนๆ

ที่จริงพวกคนในหมู่บ้านไม่ได้คิดอะไรกับกู้ต้าซุ่นนักหรอก

พวกคนที่อาศัยในหมู่บ้านนี้มานานต่างก็รู้สันดานของแม่นางหลิวกับแม่นางโจวเป็นอย่างดี ส่วนกู้ต้าซุ่นเป็นเด็กเรียนเก่ง ไม่เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ ในหมู่บ้าน

อนาคตของเขายังอีกไกลนัก แต่ต้องมารับชะตากรรมจากแม่แท้ๆ และญาติของตน พวกคนในหมู่บ้าน

ต่างก็รู้สึกเสียดายในความสามารถของเขา

เพียงแต่กู้ต้าซุ่นไม่ได้คิดเช่นนั้น เขาคิดว่าทุกคนกำลังหัวเราะเขา ดูถูกเขา ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ทุกสายตาที่จ้องมาที่เขามีแต่ความประสงค์ร้าย

พอเขาขึ้นรถเกวียนก็เห็นว่ากู้เสี่ยวซุ่นกับเซียวลิ่วหลังกำลังพูดคุยกันสนุกสนาน