บทที่ 511 ช่วยเหลือได้สำเร็จ
หลังจากเสิ่นเซวียนเริ่มเข้าใจทุกอย่างก็รีบเอ่ยแย้ง “ไม่สิ ท่านหมอ ข้าอยู่เอง พวกท่านไปกันเถอะ!”
กู้เจียวตอบกลับ “ฝีเท้าเจ้าไวไม่พอ อีกทั้งเจ้าอ่านเบาะแสนำทางไม่เป็น เกรงว่าจะตามขบวนไม่ทัน”
เสิ่นเซวียนถึงกับพูดไม่ออก
“ไปเถอะ” กู้เจียวเอ่ย
เสิ่นเซวียนเชื่อฟังอย่างไม่เต็มใจ สักพักเขานึกอะไรขึ้นได้จึงเอ่ยกับนาง “พวกเราต้องไปที่ไหนรึ”
กู้เจียวตอบ “ที่ที่ปลอดภัยให้พวกเจ้าพำนักชั่วคราว”
“แล้วครอบครัวของพวกเราล่ะ” ชายหนุ่มอายุราวสามสิบคนหนึ่งเอ่ยถาม
กู้เจียวหันไปทางเขาแล้วให้คำตอบ “จะมีทหารของตระกูลกู้พาพวกเขาออกมาจากเมืองก่อนที่กองทัพทหารจะเริ่มปิดล้อม”
“หลังจากเสร็จสงคราม พวกเราจะได้กลับบ้านหรือไม่” คราวนี้คนที่ถามคือคนที่มีอายุมากที่สุดในกลุ่ม มาจากตระกูลจ้าว และเคยเป็นขุนนางมาก่อน
กู้เจียวหันหน้าไปมองเขา เมื่อครู่ตอนที่นางสวมหน้ากากให้เขา นางสังเกตเห็นว่าอุณหภูมิร่างกายของเขาสูงกว่าของคนอื่น
กู้เจียวไม่รีบตอบคำถามของเขา แต่เอ่ยถามกลับ “เจ้าคือคนที่ทานยาแล้วอาการไม่ดีขึ้นใช่หรือไม่”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com