บทที่ 477

บทที่ 477

กู้เจียวออกมาจากตำหนักเหรินโซ่ว บังเอิญเจออวี้จิ่นมาถวายพระพรเซียวฮองเฮาพอดี

“ท่านอาอวี้จิ่น” กู้เจียวทักทายนาง

อวี้จิ่นยิ้มอย่างปรีดาระคนแปลกใจ “หมอกู้นี่เอง เจ้าเข้าวังมาเยี่ยมไทเฮารึ”

ในเมื่อองค์หญิงซิ่นหยางตรวจสอบกู้เจียวแล้ว ก็ไม่มีทางที่จะไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างนางกับจวงไทเฮา

กู้เจียวพยักหน้า

“องค์หญิงก็เข้าวังหรือ” นางถาม

“อ่า เปล่าหรอก มีแค่ข้าที่เข้าวัง ฮองเฮาเรียกเข้าเฝ้า องค์หญิงนาง...” เอ่ยมาถึงตรงนี้ อวี้จิ่นก็ยิ้มอย่างจนใจ แต่ก็ไม่ได้ปกปิดอะไรกู้เจียว “ฮองเฮาอยากทราบเรื่องท่านโหวน้อย องค์หญิงไม่อยากพูดถึงนัก จึงอ้างว่าป่วยอยู่ในเรือน ให้ข้ามาเข้าเฝ้าแทน”

ส่วนฮองเฮาถามอวี้จิ่น อวี้จิ่นก็แค่เลี่ยงไปว่าตนเป็นเพียงคนรับใช้ ไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย

เซียวฮองเฮาใช้ทัณฑ์ทรมานกับคนอื่นได้ แต่จะมาใช้กับอวี้จิ่นไม่ได้ ประการแรกอวี้จิ่นไร้ความผิด ประการที่สองอวี้จิ่นเป็นคนสนิทขององค์หญิงซิ่นหยาง หากเซียวฮองเฮากล้าลงมือกับนาง องค์หญิงซิ่นหยางไม่มีทางยอมรามือแน่

คนครอบครัวเดียวกัน ไม่จำเป็นต้องทำถึงขั้นนั้น

ทั้งคู่เดินไปด้วยกันจนถึงประตูวัง