บทที่ 473 รังแกคนเกินไป
บทที่ 473 รังแกคนเกินไป
หลิวเฉวียนหันกลับมามองเซียวเหิง ก่อนเอ่ยถาม “ลิ่วหลัง พวกเราต้องถอยหรือไม่”
หากว่ากันด้วยเรื่องตำแหน่งขุนนางแล้ว ยามนี้เซียวเหิงเป็นซื่อตู๋ขั้นห้า แต่อีกฝ่ายเป็นอันจวิ้นอ๋อง จึงไม่อาจล่วงเกิน
“ไม่ถอย” เซียวเหิงบอก “หากจะต้องถอยก็ต้องเป็นเขาที่ยอมให้ข้า”
“เหอะ ปากดีจริงๆ!”
รถม้าของอันจวิ้นอ๋องเคลื่อนมาหยุดลงตรงข้ามกับรถม้าของเซียวเหิง สิ่งที่ลอยมาจากในนั้นหาใช่เสียงของอันจวิ้นอ๋อง แต่เป็นราชครูจวง
ท่ามกลางฝูงชนมีคนจำเสียงได้ จึงตะโกนขึ้นเสียงดังว่า “ราชครู!”
ใครก็ไม่ได้คาดคิดว่าราชครูจวงจะนั่งอยู่ในรถม้าของอันจวิ้นอ๋อง!
พวกขุนนางที่หลีกทางให้อันจวิ้นอ๋องเหล่านั้นลอบโล่งใจที่ตนไม่ได้วางท่าวางมาดและหลบทางให้แต่โดยดี มิฉะนั้นยามนี้คนที่จะถูกราชครูตบหน้าก็คงเป็นพวกเขาแน่แล้ว
ไอ้หนุ่มนี่เป็นใครกัน ฟังจากเสียงแล้วยังหนุ่มไม่น้อย คงจะเป็นหนุ่มน้อยผู้เย่อหยิ่งไม่รู้ความเตะโดนตอเข้ากระมัง!
คนอื่นจำเสียงเซียวเหิงไม่ได้ แต่ราชครูจวงจะฟังไม่ออกเลยรึ
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com