บทที่ 440 แตกพ่าย

บทที่ 440 แตกพ่าย

กู้เจียวพยักหน้าให้อวี้จิ่น “ขอบคุณท่านนักที่บอกข้าเรื่องพวกนี้ เรื่องที่ท่านบอกข้าสำคัญยิ่งนัก”

“ตั่งไม้มาแล้วขอรับ!”

คนรถถือตั่งไม้กึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้ามา

อวี้จิ่นตบ ลงบนหลังมือของกู้เจียวเบาๆ คนรถวางตั่งไม้ลงข้างกายกู้เจียว กู้เจียวย่ำลงบนตั่งไม้ขึ้นรถม้า

ระหว่างทางกลับ กู้เจียวครุ่นคิดถึงคำพูดของอวี้จิ่น

หากที่อวี้จิ่นพูดทั้งหมดคือความจริง เช่นนั้นแล้วคนที่จุดไฟเผาเซียวเหิงที่กั๋วจื่อเจียนในตอนนั้นก็เหลือหนิงอ๋องเพียงคนเดียว

แต่หากที่อวี้จิ่นพูดเป็นเรื่องโกหก แท้จริงแล้วคนที่จุดไฟคือองค์หญิงซิ่นหยาง การที่หนิงอ๋องทำร้ายเซียวลิ่วหลังในครั้งนี้ก็ไม่อาจเปลี่ยนความจริงไปได้ ไม่อาจล้างมลทินได้

ไม่ว่าคนร้ายเมื่อสี่ปีก่อนจะเป็นใคร แต่คนที่หมายจะเอาชีวิตเซียวลิ่วหลังในตอนนี้คือหนิงอ๋อง

กู้เจียวหยิบสมุดเล่มน้อยขึ้นมา ยู้ปากไปมา ก่อนจะเขียนชื่อหนึ่งลงไป...ฉินฉู่หัน

ณ จวนหนิงอ๋อง ดวงจันทร์ลอยเด่น สายลมโบกโชย

หนิงอ๋องนอนอยู่บนเตียงของตัวเอง ร่างทั้งร่างห่อด้วยผ้าพันแผล สภาพครึ่งเป็นครึ่งตาย