บทที่ 428.2 ท่านโหวน้อย (2)

บทที่ 428 ท่านโหวน้อย (2)

หลังจากเวลาครึ่งชั่วยามผ่านไป ทุกอย่างก็เสร็จสิ้น

เซียวลิ่วหลังนอนแน่นิ่งให้น้ำเกลืออยู่บนเตียง

อวี้จิ่นเดินเข้ามาในห้องพร้อมกะละมังน้ำร้อน นี่เป็นครั้งแรกที่นางเห็นถุงน้ำเกลือ เลยขอหยุดจ้องมันให้นานหน่อย

“ขอบใจท่านมาก” กู้เจียวหยิบกะละมังมาแล้วเช็ดหน้าเช็ดมือให้เซียวลิ่วหลัง

“ท่านหมอกู้ คือ...” เป็นอีกครั้งที่อวี้จิ่นพูดไม่ออก

“มีเรื่องอันใด” กู้เจียวเอ่ยถาม

“ท่าน...ช่วยไปหาองค์หญิงทีได้ไหมเพคะ พูดกับองค์หญิงเรื่อง...” อวี้จิ่นเอ่ยพลางหันหน้าไปทางเซียวลิ่วหลัง และกลืนคำว่าเสี่ยวโหวเหย่ลงไปในลำคอ “เรื่องอาการของคนไข้คนนี้”

“ได้สิ” กู้เจียววางผ้าลง แล้วเดินไปยังห้องหนังสือ

ไม่มีตะเกียงในห้องอ่านหนังสือ มีเพียงแสงจันทร์สีเงินสาดส่องตามพื้น

องค์หญิงซิ่นหยางนั่งลงข้างหน้าต่างโดยหันหลังให้ประตู

กู้เจียวเคาะประตูห้องที่ถูกแง้มเปิดอยู่แล้วอย่างเบามือ ก่อนจะค่อยๆ ย่างเท้าเดินเข้าไป

กู้เจียวนั่งลงตรงข้ามองค์หญิงซิ่นหยาง

“เจ้ามาทำอะไรที่นี่” องค์หญิงเอ่ยถามเสียงเบาโดยที่สายตาของนางยังคงจับจ้องที่นอกหน้าต่าง