บทที่ 405 หักหน้า (2)
อีกด้านหนึ่ง เว่ยกงกงยกชามาให้องค์หญิงซิ่นหยาง องค์หญิงซิ่นหยางเอ่ยปฏิเสธเสียงเรียบ “ข้าดื่มยาไป ขอไม่ดื่มชาแล้ว”
“พ่ะย่ะค่ะ” เว่ยกงกงรีบยกน้ำชากลับ
ฮ่องเต้พูดคุยกับน้องสาวคนนี้ด้วยความอึดอัด พระองค์ดื่มชาติดต่อกันไปหลายอึกก่อนจะถาม “หลายปีมานี้ไม่ได้ยินข่าวคราวของเจ้าเลย อยู่ที่เขาเฟิงตูสบายดีหรือไม่”
องค์หญิงซิ่นหยางเอ่ยเสียงนิ่ง “สบายดีเพคะ ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงห่วงใย”
จากนั้นก็ไม่มีการสนทนาใดต่อ
ฮ่องเต้ดื่มชาอย่างกระอักกระอ่วน
องค์หญิงซิ่นหยางเอ่ยขึ้น “ข้าได้ยินว่าแม่ชีจิ้งอันมรณภาพแล้ว ฝ่าบาทอย่าทรงโศกเศร้าไปเลย”
เรียกเสด็จพี่แล้วมันจะลวกปากหรือไร
ฮ่องเต้บ่นอุบอิบ ก่อนจะส่งเสียงอืมอย่างฮึดฮัด “เราไม่เป็นไรหรอก”
ฮ่องเต้ไม่ได้เล่าความผิดของจิ้งไท่เฟยให้ฟัง ประการแรกเพราะไม่อยากแหวกหญ้าให้งูตื่น เดี๋ยวพวกสารเลวที่ป้อมปราการที่เหลือในราชวงศ์ก่อนก่อนจะรู้ตัว ประการที่สองเพราะไม่อยากให้หนิงอันถูกชื่อเสียงของจิ้งไท่เฟยลากไปโดนหางเลขด้วย
จวงไทเฮาก็ไม่ได้มีความเห็นอะไรกับเรื่องนี้
ครานี้ฮ่องเต้เป็นคนทำบทสนทนาตันเสียเอง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com