บทที่ 388.1 ติดหนึบ (1)

บทที่ 388 ติดหนึบ (1)

อีกทางด้านหนึ่ง ฮ่องเต้ผ่านพ้นค่ำคืนอันสับสับอย่างหาใดเทียมไม่ได้ เว่ยกงกงก็ไม่กล้าเร่งพระองค์ จวบจนใกล้รุ่ง เว่ยกงกงจึงได้หอบความกล้าเดินเข้าห้องทรงอักษรมาก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วเบา “ฝ่าบาท จะถึงเวลาประชุมเช้าแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“อืม”

ฮ่องเต้ขานรับเสียงทุ้มต่ำ

เว่ยกงกงไม่อาจจินตนาการเลยว่าตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาพระองค์จะสับสนเพียงใด จึงทำเพียงเดินตามหลังฮ่องเต้สายตาแน่วแน่ไม่ล่อกแล่ก ปรนนิบัติฮ่องเต้สรงน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดคลุมมังกร

เนื่องจากไม่ได้บรรทมทั้งคืน ใต้ตาของฮ่องเต้จึงคล้ำดำเป็นวงใหญ่ทั้งสองข้าง ถึงขนาดที่ว่าพวกขุนนางแถวแรกที่อยู่ไกลลิบ ยังสังเกตเห็นได้

เจ้ากรมพระคลังถือแผ่นไม้ฮู่ป่านเหลือบมองราชครูจวงแวบหนึ่ง ก่อนจะกดเสียงกระซิบแผ่วเบา “ฝ่าบาทเป็นอะไรรึ”

ราชครูจวงกระซิบเอ่ย “คงจะราชกิจรัดตัว”

“เพราะเรื่องชายแดนหรือไม่” เจ้ากรมพระคลังถาม