บทที่ 377 แม่ลูกผูกพัน

บทที่ 377 แม่ลูกผูกพัน

กู้เจียวไม่ถนัดด้านการจัดการความรู้สึกเท่าใดนัก แต่นางจำได้ว่าท่านย่าเอ็นดูเซวียหนิงเซียง แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้จะยังจำเซวียหนิงเซียงได้เหมือนแต่ก่อนไหม

“แม่นางกู้เจียวเดินทางมาถึงแล้ว!”

เหล่าข้าหลวงในตำหนักเหรินโซ่วถวายความเคารพให้กู้เจียว

“ไทเฮาอยู่ไหม” กู้เจียวเอ่ยถาม

“อยู่ขอรับ เพิ่งทรงงานเสร็จ” ข้าหลวงเอ่ย “หนิงอ๋องก็อยู่ด้วยขอรับ”

เอ๋

หนิงอ๋องกลับมาแล้วรึ

ตั้งแต่ที่กู้เจียวได้เข้าออกวังบ่อยๆ ก็ได้ข่าวคราวหลายเรื่องโดยที่ไม่ต้องตามสืบ วันก่อนกู้เจียวได้ยินข่าวว่าหนิงอ๋องออกราชการนอกเมืองเพื่อไปปราบกลุ่มโจรที่อยู่ทางตอนเหนือ

จะบอกว่าไปปราบโจรก็ไม่ถูกต้องเสียทีเดียว เพราะจุดประสงค์ที่แท้จริงก็คือไปสืบข่าวในค่ายทหาร แคว้นเฉินกระสับกระส่ายอีกครั้ง และแอบวางกองทหารจำนวนมากไว้ที่ชายแดนอย่างเงียบๆ

เนื่องจากเป็นเรื่องการเมือง กู้เจียวเองก็ไม่ได้สนใจนัก ก็เลยไม่ขอฟังต่อและตรงไปที่ชิงช้าเพื่ออาบแดด

กู้เจียวเป็นไม่กลัวแดด และดูเหมือนร่างนี้ของนางไม่ใช่ประเภทที่ว่าผิวคล้ำแดดง่ายเสียด้วย