บทที่ 362.2 เปิดโปงความจริง (2)

บทที่ 362 เปิดโปงความจริง (2)

นี่เป็นครั้งแรกที่กู้เจียวได้พบอาจารย์และอาจารย์แม่ของน้องชาย นางรู้ว่าพวกเขาคนหนึ่งคืออาจารย์หลู่ อีกคนนามว่าหนานเซียง

อาจารย์หลู่มองๆ ดูแล้วก็ธรรมดาๆ ทั่วๆ ไป แต่หนานเซียงกลับให้ความรู้สึกน่าประหลาดใจยิ่งนัก กิริยาท่าทางของนางให้กลิ่นอายของสตรีจากตระกูลสูงศักดิ์ แต่ก็มีมาดองอาจผึ่งผายอย่างสตรีในยุทธภพด้วย

ทั้งคู่เดินมาหยุดตรงหน้ากู้เจียว

หนานเซียงยิ้มเอ่ย “เจ้าคือพี่สาวของเสี่ยวซุ่นและอาเหยี่ยนรึ ข้านามว่าหนานเซียง” นางดึงมืออาจารย์หลู่มา “นี่คือสามีข้า แซ่หลู่ หากเจ้าไม่รังเกียจ เรียกเขาว่าหลู่ต้าจ้วงก็ได้”

กู้เจียว “...”

ทุกคนพากันเข้าห้องไป

กู้เจียวแนะนำอาจารย์หลู่กับหนานเซียงแก่เว่ยกงกง

“คารวะเว่ยกงกง” หนานเซียงยิ้มแย้มทักทาย

เว่ยกงกงมองหนานเซียง ไม่รู้เพราะเหตุใดถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกับดวงตาคู่นี้นัก ราวกับว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

แม่นางเหยากับแม่นมฝางไปเดินเล่นในสวนผลไม้ ไม่ได้อยู่ที่บ้าน เสี่ยวจิ้งคงก็ออกไปเล่นข้างนอก เซียวลิ่วหลังกับจี้จิ่วอาวุโสเข้าเวรอยู่ที่สำนักฮั่นหลินและกั๋วจื่อเจียน

กู้เจียวจึงเชิญแขกไปที่ห้องโถง