บทที่ 342 ใกล้ชิด (2)

บทที่ 342 ใกล้ชิด (2)

พอเขาเดินเข้าไปที่ห้องเสวยอาหารในตำหนักเหรินโซ่ว พอได้เจอกับจวงไทเฮาที่นั่งทำหน้าเข้มงวดบนโต๊ะอาหาร ฉินฉู่อวี้ก็เกิดสะดุ้งจนเข่าอ่อนเกือบทรุดลงไปกองบนพื้น!

ใช่แล้ว แม้ตอนอยู่ข้างนอกจะทำตัวเป็นเด็กแสบแค่ไหน แต่พออยู่ต่อหน้าไทเฮา เขาก็เป็นแค่เจ้าเด็กอ้วนไร้พละกำลังคนหนึ่งเท่านั้น

จวงไทเฮาแทบไม่ได้มองฉินฉู่อวี้ด้วยซ้ำ ก่อนจะนั่งลงบนที่นั่งประจำของตัวเอง

กู้เจียวกับเสี่ยวจิ้งคงชินกับท่าทางของท่านย่าแล้วจึงไม่ได้ตกใจอะไร แต่กับฉินฉู่อวี้นั้นต่างออกไป เขาตกใจจนทั้งท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด เขารู้สึกกลัวยิ่งกว่าตอนโดนทำโทษด้วยการลงไม้เสียอีก!

กู้เจียวพาเด็กๆ ไปล้างมือ ก่อนจะพามานั่งที่โต๊ะ

เสี่ยวจิ้งคงนั่งลงตรงที่ประจำ

ฉินฉู่อวี้นั่งลงระหว่างเสี่ยวจิ้งคงและจวงไทเฮา เขากลัวจนไม่กล้าแม้แต่จะหยิบตะเกียบขึ้นมา

ทุกครั้งที่คนจากตรอกปี้สุ่ยมาเยี่ยม แม่ครัวประจำตำหนักมักจะทำอาหารให้ถูกปากพวกเขา อีกทั้งพอรู้ว่าเสี่ยวจิ้งคงมาด้วย พวกเขาก็มักจะจัดวางอาหารให้ดูน่ารักและน่ารับประทานอีกด้วย

ฉินฉู่อวี้พอเห็นซาลาเปาที่ปั้นเป็นรูปกระต่าย ก็เกิดอาการน้ำลายสอขึ้นมา