บทที่ 332 เลิกเข้าใจผิด (2)

บทที่ 332 เลิกเข้าใจผิด (2)

ในป่าไม่ไกลออกไปนัก เงาตะคุ่มของกลุ่มคนได้ปรากฏขึ้น

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ภายในห้องอันมืดมิด มืดสนิทจนมองไม่เห็นแม้แต่นิ้วตัวเอง

หนึ่งในเงามืดได้เอ่ยขึ้น “เรียนนายท่าน ทางนั้นมีองครักษ์ฝีมือดีคอยติดตามตลอดทาง ข้าน้อยมิอาจลงมือได้ขอรับ”

ส่วนเงาดำอีกร่างหนึ่งยื่นมือออกแล้วโบกปัด “ออกไปซะ”

วันรุ่งขึ้น เป็นวันหยุดของเซียวลิ่วหลัง ส่วนชั้นเรียนของเสี่ยวจิ้งคงเองก็หยุดเช่นกัน

เนื่องจากเซียวลิ่วหลังกลับมาดึก เช้านี้เขาตื่นสายเล็กน้อย ส่วนเสี่ยวจิ้งคงตื่นแล้ว และไปที่สวนหลังบ้านเพื่อรดน้ำ

เมื่อเซียวลิ่วหลังแต่งตัวและมาที่ลานหลังเรือน เขาก็ประหลาดใจเมื่อเจอกับเซวียนผิงโหวและติ้งอันโหว

เซวียนผิงโหวต้องการจะให้เสี่ยวจิ้งคงเป็นลูกศิษย์ของเขา เขาเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตราบใดที่เขายอมรับเขาเป็นลูกศิษย์ เขาจะสามารถสืบเรื่องในตรอกอย่างเปิดเผยได้ อีกทั้งเขายังสามารถสืบเรื่องของเซียวลิ่วหลังและใช้โอกาสนี้เข้าถึงลูกสะใภ้ได้อีกด้วย

และก็บังเอิญที่ติ้งอันโหวเองก็อยากรับเสี่ยวจิ้งคงมาเป็นศิษย์เหมือนกัน