บทที่ 309 คนร้าย

บทที่ 309 คนร้าย

หอเซียนเล่อคือสถานที่อโคจรที่เปลี่ยนแปลงไวที่สุดในเมืองหลวง แทบไม่เหลือเค้าเดิมของหอหยกอ่อน นอกจากข้อเท็จจริงที่ว่าในหอเซียนเล่อนั้นเต็มไปด้วยสาวงามมากพรสวรรค์ ที่หอเซียนเล่อยังมีรูปแบบการค้าที่ไม่เหมือนใคร กระตุ้นความอยากกระหายของผู้มั่งคั่งและมีอำนาจในเมืองหลวงได้มากทีเดียว

กู้เจียวหยุดยืนอยู่หน้าหอเซียนเล่อ

ผู้เฝ้าประตูเป็นสตรีนางหนึ่ง พอนางเห็นตราของกู้เจียว ก็เปิดทางให้กู้เจียวเดินเข้าไปโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

นี่เป็นครั้งแรกที่กู้เจียวมาเยือนหอนางโลมเช่นนี้ ช่างเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ดีแท้

ที่แห่งนี้ไม่เหมือนที่เคยจินตนาการไว้เลยแม้แต่นิด ไม่มีความมึนเมา คล้องแขนดื่มเหล้าเอย หรือแม้แต่เพลงอันครึกครื้นชวนเต้นระบำ แต่ที่นี่กลับใช้เครื่องดนตรีที่ทำจากกระบอกไม้ไผ่ ซึ่งให้เสียงที่มีความใกล้เคียงกับเสียงจากธรรมชาติเป็นอย่างยิ่ง

พอเดินเข้ามาถึงบริเวณที่เป็นห้องโถงใหญ่ ก็พบว่ามีหญิงสาวเดินฉวัดเฉวียนไปมาอยู่บ้าง

กู้เจียวลองสังเกตหน้าตาของพวกนาง อืม สวยเหมือนนางฟ้าอย่างที่เขาว่ากันจริงๆ

ทันใดนั้น จู่ๆ มีดอกไห่ถังตกลงมาบนไหล่ของกู้เจียว