บทที่ 304 ไทเฮาเอาใจ (1)

บทที่ 304 ไทเฮาเอาใจ (1)

องค์ชายในวังหลวงที่ถึงวัยอันควรแล้วต้องไปเรียนที่ห้องหนังสือทุกวัน ห้องหนังสือในราชวงศ์นี้ตั้งอยู่กลางตำหนักปีกข้างแห่งหนึ่งของตำหนักจินหลวน

ที่แคว้นเจามีเพียงขุนนางใหญ่ขั้นสามขึ้นไปจึงจะมีสิทธิเข้าร่วมประชุมเช้าที่ตำหนักจินหลวนได้ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นโอกาสที่ขุนนางที่ต่ำกว่าขั้นสามจะได้สอนบรรดาองค์ชาย

ทว่าก็ยังเข้าประตูหลักไม่ได้อยู่ดี

เซียวลิ่วหลังถูกเว่ยกงกงพาขึ้นบันไดเล็กๆ ด้านข้างเข้าตำหนักจินหลวนมา เดินผ่านระเบียงทางเดินมายังหน้าห้องหนังสือ

“พวกองค์ชายที่เหลือเรียนกันเสร็จหมดแล้ว เจ้าสอนแค่ไท่จื่อคนเดียวก็พอ” เว่ยกงกงเอ่ยเตือน

องค์ชายกับไท่จื่อเล่าเรียนด้วยกัน อาจารย์มาจากขุนนางใหญ่ที่มีคุณธรรมสูงส่งในราชสำนัก ที่ต่างออกไปก็คือการศึกษาเล่าเรียนของไท่จื่อจะซับซ้อนกว่าองค์ชายทั่วไป พวกองค์ชายเลิกเรียนกันแล้ว แต่เขายังต้องเรียนต่อ

ไท่จื่อเรียนกับพวกอาจารย์ตอนเช้า ตอนบ่ายเรียนการจัดการบริหารบ้านเมืองกับฮ่องเต้ บางครั้งก็จะถูกส่งตัวไปฝึกฝนหาประสบการณ์

องค์ชายเพียงคนเดียวที่ไม่ต้องเรียนอีกแล้วก็คือองค์ชายใหญ่หนิงอ๋อง