บทที่ 294 คู่กัด

บทที่ 294 คู่กัด

ระดับอย่างราชเลขาหยวนไม่ได้ต้องการการเข้าสังคมที่ไร้ความหมายอีกต่อไป หรือต่อให้จำเป็น ก็ไม่ต้องเข้าร่วมก็ได้

หลังจากแยกย้ายกันเสร็จ ราชเลขาหยวนอ่านหนังสืออยู่พักหนึ่ง ก่อนจะกลับไปยังจวน

ฮูหยินใหญ่หยวนเป็นคนมาจากตระกูลมีการศึกษาของเจียงหนาน นางดูแลการก่อสร้างจวนด้วยตัวคนเดียว ซึ่งดูเหมือนสวนเล็กๆ ของทางเจียงหนาน

ราชเลขาหยวนไม่เคยรับนางบำเรอ และลูกชายของเขาเองก็ไม่มีใครรับนางบำเรอ มีเพียงลูกสะใภ้คนที่สองเท่านั้นที่เสียชีวิตเพราะมีบุตรยาก ทำให้ลูกชายคนที่สองของเขาต้องแต่งงานครั้งที่สอง

ภายในสวนดอกไม้ นักพรตหญิงในชุดสีฟ้ากำลังอ่านหนังสืออย่างจดจ่อไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

หนังสือที่ว่านั้น ไม่ใช่บทสวดหรืออะไร แต่เป็นหนังสือนิยายที่นางเพิ่งไปเจอมาจากห้องเรียน

ข้างกายนาง เด็กผู้หญิงในชุดสีม่วงกำลังถือตาข่ายที่ทำจากใยแมงมุมและแถบไม้ไผ่เพื่อจับผีเสื้อ

เมื่อเห็นราชเลขาหยวนเดินเข้ามา ดวงตาของหญิงสาวที่สวมชุดสีม่วงก็เป็นประกาย และจากนั้นนางก็ยื่นตาข่ายไม้ไผ่ในมือของนางให้กับสาวใช้ที่มาด้วย จากนั้นก็วิ่งถกกระโปรงไปหาอย่างไม่สนภาพลักษณ์ตัวเอง “ท่านปู่ ท่านปู่! กลับมาแล้วหรือ!”