บทที่ 252 การสอบหน้าพระที่นั่ง (1)

บทที่ 252 การสอบหน้าพระที่นั่ง (1)

อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นนั้นเหนือความคาดหมายของทุกคน แม้แต่ไท่จื่อเฟยเองก็ตื่นตระหนกไม่น้อย วินาทีที่ชั้นหนังสือล้มลงมา นางก้าวไปข้างหน้าตามสัญชาตญาณ ทำให้รอดพ้นจากโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นได้อย่างหวุดหวิด

ทว่าภายในห้องแห่งนี้ช่างคับแคบเสียเหลือเกิน หากก้าวไปข้างหน้าอีกไม่กี่ก้าว ก็คงชนเข้ากับเซียวลิ่วหลังแล้ว

เซียวลิ่วหลังได้ยินเสียงก่อนหน้า จึงรู้ว่ามีคนเข้ามา จากนั้นชั้นหนังสือก็โค่นลงมากระแทกกับประตู ภายในห้องไม่มีตะเกียงน้ำมัน ไม่มีหน้าต่าง พอประตูปิดลง ห้องทั้งห้องก็ตกสู่ความมืดมิด

เขาเห็นไม่ชัดว่าผู้มาเยือนเป็นใคร แต่สัญชาตญาณป้องกันตัวเองบอกให้เขาก้าวถอยหลัง ถอยจนตัวเองแทบจะแนบไปกับกำแพงอยู่แล้ว

สัญชาตญาณป้องกันตัวเองของเซียวลิ่วหลังไม่ได้บ่มเพาะขึ้นเพียงข้ามคืน แต่เกิดขึ้นแต่ตั้งที่เขาได้รู้จักกับเฝิงหลิน เขาเพิ่งค้นพบว่าตัวเองนั้นรังเกียจการเข้าสังคม เพียงแต่เฝิงหลินเป็นคนหน้าด้านหน้าทน ถึงได้ตามตอแยเซียวลิ่วหลังอยู่ตลอด