บทที่ 243 ไม้แข็ง

บทที่ 243 ไม้แข็ง

ฮ่องเต้ทรงกำลังประชุมปรึกษาอยู่กับคณะทูต

แคว้นเจาและแคว้นเฉินต่างบอบช้ำจากการทำสงคราม สถานะการเงินในพระคลังนับว่าเข้าใกล้วิกฤต แคว้นเหลียงออกจะยิ่งใหญ่ปานนั้น คงไม่มาเหลียวแลแคว้นเล็กๆ อย่างากแคว้นเจาอยู่แล้ว

การเจรจาครั้งนี้ ท่าทีของแคว้นเหลียงดูแข็งกร้าวกว่าครั้งไหนๆ อีกฝ่ายไม่มีท่าทีจะประนีประนอมให้แต่อย่างใด

ฮ่องเต้และขุนนางคนอื่นๆ ถึงกับฉุนเฉียว

แต่ทันใดนั้นเอง อวี้ชินอ๋องก็ได้ส่งสาส์นมาว่าแคว้นเหลียงจะยอมประนีประนอมให้ หากพวกเขาได้เด็กคนนั้นไป

“เด็กที่ว่านั่น ใครหรือ” ฮ่องเต้เอ่ยถาม

หนึ่งในทูตจากแคว้นเหลียงเอ่ยขึ้น “เป็นเด็กกำพร้าขอรับ ท่านอ๋องและอ๋องเฟยถูกพระทัยเด็กคนนั้นเอามากๆ ทรงอยากรับเลี้ยงไว้ และเพื่อเป็นการตอบแทน พวกเราจะยอมถอยให้ขอรับ”

“ถอยให้…มากน้อยเท่าใดรึ” ราชครูจวงเอ่ยถาม

ทูตแคว้นเลี้ยงทำหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา

เว่ยกงกงเดินเข้าไปหยิบกระดาษนั้นแล้วมอบให้ฮ่องเต้

ฮ่องเต้ทอดพระเนตรกระดาษแผ่นนั้นเสร็จก็ส่งต่อให้กับขุนนางคนอื่นๆ

ทั้งราชครูจวง ราชเลขาหยวน และขุนนางอาวุโสคนอื่นๆ พอได้อ่านก็พากันทำตาโต

เรื่องจริงหรือนี่!