บทที่ 230 สะท้านสังเวียน (2)

บทที่ 230 สะท้านสังเวียน (2)

ท่านเหล่าโหวถูกลงโทษให้คัดหนังสือทหารเป็นเวลาหนึ่งวันหนึ่งคืน และในที่สุดเขาก็คัดมันจนเสร็จ

เขาเหนื่อยล้าเสียจนหัวมึนตาพร่ามัว แขนขาอ่อนเปลี้ย ราวกับร่างทั้งร่างกำลังแหลกสลาย

ก็ใช่น่ะสิ ร่างของเขาได้แหลกสลายไปแล้วเนี่ย!

ส่วนเซวียนผิงโหวที่แอบออกไป จนบัดนี้ก็ยังไม่กลับมา ไม่รู้ว่าไปมุดหัวทำอะไรอยู่ที่ไหน

ท่านเหล่าโหวไม่สนใจเขา เอามือยันโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน เท้าของเขารู้สึกชาเสียจนแทบจะล้มลงไปกองที่พื้น ให้ตายสิ นับวันยิ่งเหมือนตาแก่เข้าไปทุกที

ท่านเหล่าโหวค่อยๆ พาร่างอันเหนื่อยล้าพร้อมกับหนังสือที่คัดเสร็จแล้วไปยังห้องทรงงานของฮ่องเต้

พอเข้าไป ก็เห็นว่าที่บนศีรษะของฮ่องเต้มีผ้าพันแผลและตาข่ายผ้าพันไว้ เป็นภาพที่ไม่น่ามองเอาเสียเลย ให้ตายสิ เซวียนผิงโหว เจ้าคนหน้าด้านเอ๋ย

“ฝ่าบาท กระหม่อมคัดเสร็จเรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ท่านเหล่าโหวหยุดยืนที่หน้าห้องทรงงาน

“ไปเอามา” ฮ่องเต้เอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์

เว่ยกงกงเดินไปรับหนังสือที่คัดเสร็จแล้วของท่านเหล่าโหว ก่อนจะเอ่ยเบาๆ “ท่านกลับไปเถิด”