บทที่ 227 ลงโทษ

บทที่ 227 ลงโทษ

ครั้งนี้ที่ฮ่องเต้เสด็จออกนอกวังพร้อมกับเซวียนผิงโหว เพราะพวกเขามีจุดประสงค์ร่วมกัน รวมถึงท่านเหล่าโหวด้วย เดิมพวกเขาทั้งสามนัดกันไว้แล้วอย่างดี

เพียงแต่ดันเกิดเรื่องเสียก่อน

จากนั้นพวกเขาก็เข้าไปยัง… โรงงิ้ว

ใช่แล้ว โรงงิ้ว

ทุกคนต่างรู้กันว่าเซวียนผิงโหวมักจะมาเยือนที่นี่อยู่บ่อยๆ แต่ไม่มีใครรู้เลยว่านี่เป็นหนึ่งในธุรกิจของเขา

ทั้งสามคนเข้าไปยังห้องรับรอง จากนั้นมีบ่าวมาปิดประตูให้

ฮ่องเต้ยังคงรู้สึกเจ็บเจียนตายที่แผล พอเขาได้นั่งลง ก็เอ่ยถามเรื่องราวอย่างไม่สบอารมณ์ “ขอสั้นๆ ซิ เรื่องราวมันเป็นยังไง!”

ท่านเหล่าโหวไม่กล้าเพิกเฉยต่อเรื่องนี้ เขาถวายบังคมให้ ก่อนเอ่ยตอบ “ทูลฝ่าบาท พอข่าวที่กระหม่อมกลับมายังเมืองหลวงได้ถูกแพร่สะพัดออกไป ไม่ว่ากระหม่อมจะไปที่ใดมักจะมีคนคอยสะกดรอยตามตลอดพ่ะย่ะค่ะ”

“พวกตระกูลจวงรึ” ฮ่องเต้เอ่ยถาม

เซวียนผิงโหวคว้าเมล็ดทานตะวันขึ้นมาแทะ

ฮ่องเต้เลยจ้องเขม็งไปที่เขา

“เฮ้อ” ให้กินแค่นี้ก็ไม่ได้ ดูท่าฝ่าบาทคงทรงกริ้วจริงๆ เซวียนผิงโหวทำได้แค่วางเมล็ดทานตะวันกลับที่เดิม