บทที่ 210 พ่อลูก

บทที่ 210 พ่อลูก

เซวียนผิงโหวตัดสินใจจะไปพบเซียวลิ่วหลัง

“เขาพักที่ไหน” เซวียนผิงโหวเอ่ยถามผู้ดูแลหลิว

“ตรอกปี้สุ่ยขอรับ” ผู้ดูแลหลิวให้คำตอบที่อยู่ของเซียวลิ่วหลังและกู้เจียว

เซวียนผิงโหวขึ้นรถม้า มุ่งหน้าไปยังตรอกปี้สุ่ย

โดยมีฉังจิ่งเป็นสารถี

ตั้งแต่ที่เซียวลิ่วหลังสอบฮุ่ยหยวนได้ ตรอกปี้สุ่ยก็ดูจะคึกคักมากขึ้นเป็นพิเศษ บริเวณหน้าตรอกเต็มไปด้วยรถม้าจอดเรียงราย

ทำให้รถม้าของเซวียนผิงโหวเข้าไปในตรอกนั้นไม่ได้

เขาได้แต่ถอนหายใจ

พลางนึก กะอีแค่มาเจอลูกชายมันยากขนาดนี้เชียวรึ

เซวียนผิงโหวตัดสินใจลงเดิน ฉังจิ่งเดินตามเขามาติดๆ บุรุษวัยกลางคนสองคนเดินเรียงหน้าหนึ่งหลังหนึ่งเดินดุ่มๆ เข้าไปในตรอก

เซวียนผิงโหวรู้ได้ในทันทีว่าเรือนหลังไหนเป็นของลูกชายเขาโดยที่ไม่ต้องมีคนมาบอก เพราะประตูหน้าเรือนถูกเปิดออกกว้าง โดยที่มีคนไม่ซ้ำหน้าเดินเข้าออกกันขวักไขว่

จู่ๆ เซวียนผิงโหวเอ่ยขึ้นกับฉังจิ่ง “เจ้าไปหาที่หลบก่อน หากเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ต้องเข้ามาล่ะ”

ฉังจิ่ง “ขอรับ”

เซวียนผิงโหวเอ่ยจบก็ย่างเท้าเข้าไปยังเรือนของเซียวลิ่วหลังและกู้เจียว