บทที่ 186 ชีพจรมงคล

บทที่ 186 ชีพจรมงคล

กู้เจียวไม่ได้เห็นหน้าแม่นางเหยามาหลายวันแล้ว แม้เมื่อคืนวานแม่นางเหยาจะแวะมาหา แต่น่าเสียดายที่กู้เจียวออกไปรักษาคนป่วยฉุกเฉิน จึงคลาดกับแม่นางเหยาไปโดยปริยาย

กู้เจียวคำนวณดูแล้ว ยาของแม่เหยาน่าจะหมดแล้ว เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จนางก็สะพายตะกร้าขึ้นหลังแล้วแวะไปที่จวนโหว

เมื่อคืนวานแม่นางเหยาติดกับดับของอนุหลิงเข้าอย่างจัง ทั้งตื่นกลัวทั้งโมโหผสมปนเปกันไปหมด กว่าจะหลับตาลงก็ดึกดื่นค่อนคืนแล้ว แม้แต่ไปเยี่ยมเหล่าฮูหยินกู้ยามเช้าที่ต้องไปทุกวันก็ยังไปไม่ไหว

แม่นมฝางวานคนให้ไปบอกว่าฮูหยินจับไข้หนาวสั่น เกรงว่าจะเหล่าฮูหยินจะติดไข้เอา อีกสองวันถึงจะมาเยี่ยมได้

หากเป็นเมื่อแต่ก่อนละก็ เหล่าฮูหยินกู้คงหาว่าแม่นางเหยาไม่เห็นคนเฒ่าคนแก่อย่างนางอยู่ในสายตา แต่การแสดงออกของแม่นางเหยาในช่วงที่ผ่านมานี้ สร้างความไว้เนื้อเชื่อใจให้แก่เหล่าฮูหยินได้สำเร็จ

เหล่าฮูหยินกู้ไม่เพียงแต่เชื่อนางอย่างสนิทใจ แต่ยังสั่งให้สาวใช้นำโสมชั้นดีมามอบให้แม่นางเหยาอีกด้วย