บทที่ 164 อาจารย์
บทที่ 164 อาจารย์
เซวียนผิงโหวถือผ้าห่มมือที่ทำจากขนจิ้งจอก เยื้องย่างก้าวเท้าขึ้นรถม้าของจวน
แม้ภาพลักษณ์ของเขาจะดูช่วงช้าและสง่างาม แต่ใครเล่าจะรู้ว่าเขาผู้นี้คือผู้ที่วางแผนกลยุทธ์จากระยะไกลพันลี้และได้รับชัยชนะในศึกสงคราม
“กลับจวน”
รถม้าเคลื่อนตัวออกไป
ม้าของจวนเซวียนผิงโหว คืออาชาไนยที่ผ่านศึกสมรภูมิมานักต่อนัก ไม่แปลกที่เวลาไปแห่งหนใดผู้คนมักจะแสดงอาการตกใจและยอมหลีกทางให้
ลมหนาวพัดโชย ทุกสิ่งขยับเคลื่อนไหว
ขณะที่เซวียนผิงโหวนั่งพักสายตาในรถม้า
ราวกับว่าเขารู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง เขาเลิกคิ้ว ลืมตา “หยุดรถก่อน”
แล้วรถม้าก็หยุดลง
เซวียนผิงโหวเปิดม่านออกไปดู นอกจากรถม้าแล้ว ก็ไม่มีอย่างอื่นปรากฏ
“ท่านโหว เกิดอะไรขึ้นหรือ” ทหารนายหนึ่งเอ่ยถาม
“ไม่มีอะไรแล้ว กลับจวนเถอะ” เขาเอ่ยพลางปิดผ้าม่านกลับไปเหมือนเดิม
“ขอรับ!”
รถม้าเคลื่อนตัวออกไปอีกครั้ง
ด้านหลังรถม้าที่เซวียนผิงโหวเห็นจากหน้าต่างรถ เซียวลิ่วหลังที่กำลังกอดจิ้งคงแน่นก็คลายมือออก
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com