บทที่ 150 ปกปิดความผิด

บทที่ 150 ปกปิดความผิด

กู้เจียวไม่รู้มาก่อน นางแค่ใช้วิธีเดาเอาเท่านั้น

ป้ายตราแผ่นนั้นเซวียหนิงเซียงเป็นคนเก็บได้ตอนที่เซียวลิ่วหลังเป็นลม หลวงพี่เหม่ยกับพระชายาองค์ชายสามต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ตรานั้นเป็นของเซวียนผิงโหว ไม่ผิดแน่นอน

แถมคนตรงหน้ายังเรียกเขาว่าท่านชายด้วย

พอเอาเรื่องราวต่างๆ มารวมกัน ก็เป็นอันยืนยันในสิ่งที่ผู้ดูแลหลิวพูด

ครั้งนี้ที่ผู้ดูแลหลิวมาหากู้เจียว เพื่ออยากจะยืมมือนางให้ช่วยโน้มน้าวท่านชายกลับจวน เขาเองก็ไม่ได้มีเจตนาจะปิดบังตัวตน จึงตอบไปตามความจริง “ใช่แล้ว เขาคือท่านชายแห่งจวนเซวียนผิงโหว”

“อ้อ” กู้เจียวพยายามย่อยข้อมูลที่ได้มา

อ้อ แค่นั้นรึ

ไฉนปฏิกิริยาของนางถึงได้ดูตายด้านขนาดนี้!

กู้เจียวมิใช่คนที่ให้ความสำคัญกับยศถาบรรดาศักดิ์ ต่อให้เซียวลิ่วหลังจะเป็นท่านชายหรือเป็นบ่าว กู้เจียวไม่หยิบมาใส่ใจอยู่แล้ว

แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่นางไม่เข้าใจ

“ในเมื่อเขาเป็นท่านชายของจวนเซวียนผิงโหว ทำไมเขาถึงไม่ยอมกลับไปกับพวกท่านเล่า”