บทที่ 138 ไปจวนโหว
ทั้งสองคนจับมือกันจนมาถึงหน้าบ้านจึงได้ผละออกจากกัน
เห็นเซียวลิ่วหลังสีหน้าเว้าวอนยังไม่อยากปล่อย กู้เจียวจึงขยับไปใกล้เขาก่อนกระซิบเสียงเบา “หากอยากจับอีกละก็ คราวหน้าจะให้เจ้าจับใหม่”
“เปล่าเสียหน่อย!” เซียวลิ่วหลังเอ่ยอย่างวางมาดจริงจัง แล้วเดินเข้าลานบ้านไปด้วยมือกับเท้าที่ไปทางเดียวกัน
กู้เจียวถือผลไม้เคลือบน้ำตาลเข้าไป
ห้องของหญิงชราอบอุ่นที่สุด พวกเขาต่างมานั่งกันอยู่ตรงนี้หมด
เซียวลิ่วหลังเดินเข้าห้องหนังสือมาด้วยมือและเท้าที่ไปทางเดียวกัน ส่วนกู้เจียวถือผลไม้เคลือบน้ำตาลมา
เสี่ยวจิ้งคงเห็นเข้าพลันตาโตวาววับทันที “เจียวเจียวรีบมาผิงไฟเร็วเข้า!”
“อืม” กู้เจียวส่งผลไม้เคลือบน้ำตาลที่น้ำตาลน้อยให้เขาไม้หนึ่ง อีกไม้ส่งให้หญิงชรา แล้วหยิบอีกสองไม้ที่น้ำตาลปกติให้กู้เหยี่ยนกับกู้เสี่ยวซุ่น
กู้เหยี่ยนกินได้ไม่มากหรอก เขาเอาแต่เล่นเสียส่วนใหญ่
หญิงชราจ้องผลไม้เคลือบน้ำตาลของกู้เหยี่ยน น้ำตาไหลออกมาจากมุมปากอย่างไม่ระงับเลยสักนิด...
“พี่เขยเล่า” กู้เหยี่ยนถาม
“พี่เขยเจ้าไปห้องหนังสือแหน่ะ” กู้เจียวบอก
Support your favorite authors and translators in webnovel.com