บทที่ 133 หัวอกคนเป็นแม่

บทที่ 133 หัวอกคนเป็นแม่

กู้ฉังชิงภาวนาไม่ให้เรื่องเป็นอย่างที่เขาคิด “คนที่ทำร้ายเจ้า นอกจากเขาจะชกต่อยเจ้าแล้ว ยังใช้เชือกมามัดตัวเจ้าแล้วจับขังในห้องเก็บฟืน ไม่ยอมปล่อยให้เจ้าออกมาใช่ไหม”

กู้เฉิงหลินทำหน้าตื่น “พี่ใหญ่รู้ได้อย่างไร”

กู้ฉังชิงกำหมัดแน่น พยายามข่มอารมณ์ตัวเองไว้ “คนที่เจ้าว่า เป็นสตรีร่างเล็กๆ ใช่หรือไม่”

คราวนี้กู้เฉิงหลินสะดุ้งหนักกว่าเดิม

ไม่หรอกกระมัง พี่ใหญ่จะเก่งเกินไปแล้วนะ

ขนาดรอยฟกช้ำยังดูออกเลยว่าเป็นฝีมือของสตรี

เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังมีอะไรที่เขาไม่รู้อีก

กะแล้วเชียวว่าเจ้าน้องชายไม่รักดีไปทำเขาก่อน ไม่แปลกที่จะโดนอีกฝ่ายเล่นงานกลับ

แล้วยังมีหน้ามาบอกว่าตัวเองเป็นเหยื่ออีก!

“ไม่อยากเชื่อเลยว่าจวนโหวแห่งนี้มีสวะอย่างเจ้าอยู่ด้วย” กู้ฉังชิงเอ่ยจบก็ซัดเขาเข้าให้หนึ่งที

กู้เฉิงหลินตามไม่ทันแล้ว

เกิดอะไรขึ้นกันแน่

เหตุใดจู่ๆ เขาถึงเจ็บตัวอีกจนได้