บทที่ 126 พิธีปักปิ่น

บทที่ 126 พิธีปักปิ่น

อันจวิ้นอ๋องได้รับเทียบเชิญจากจวนติ้งอันโหวในคืนนั้นทันที

ตั้งแต่อันจวิ้นอ๋องสิ้นสุดชีวิตตัวประกันของแคว้นเฉินลง หลังจากกลับเมืองหลวงแล้วก็สงบเสงี่ยมมาโดยตลอด นอกจากอ่านตำราสอบขุนนางแล้วก็แทบจะไม่ไปมาหาสู่กับใครเลย

ชาวเมืองต่างรู้นิสัยของอันจวิ้นอ๋องท่านนี้ดี ยามปกติไม่มีใครออกตัวมาคบค้าสมาคมกับเขา ด้วยเหตุนี้เขาจึงมองเทียบที่อยู่ในมือด้วยความแปลกใจ

เพื่อไม่ให้เป็นการบุ่มบ่ามอย่างเห็นได้ชัด ท่านโหวกู้จึงส่งเทียบให้อันจวิ้นอ๋องกับจวงเมิ่งเตี๋ยสองคน

อันจวิ้นอ๋องคาดไม่ถึงอยู่ไม่น้อย แต่เห็นชื่อของจวงเมิ่งเตี๋ยแล้วก็คล้ายว่าจะไม่แปลกใจแล้ว “ท่านโหวกู้เลี้ยงลูกสาวมากเล่ห์เอาไว้เสียแล้ว”

ไม่ต้องคิดก็เดาได้ว่านี่เป็นฝีมือกู้จิ่นอวี๋ที่ผิดฝาผิดตัวนางนั้น

แต่ทว่าอันจวิ้นอ๋องไม่คิดว่ากู้จิ่นอวี๋จะเข้าใจคำพูดของตนผิดไป ทำให้กู้จิ่นอวี๋เกิดความคิดที่ไม่สมควรต่อตนขึ้น เขาแค่คิดว่านางกำลังดึงจวงเมิ่งเตี๋ยไปเป็นพวก ถือโอกาสยืมมือจวงเมิ่งเตี๋ยมาเชิญเขาไปที่จวนเพื่ออาศัยบารมีเขา

เขาหัวเราะเสียงเย็น โยนเทียบลงบนโต๊ะ