655

บทที่ 655 เสียใจ

ใบหน้าของเฝิงจงเหลียงเคร่งขรึม แต่ก็อ่อนลงเพราะคำพูดของเจียงเซ่อ

เขากระตุกมุมปาก อยากจะพูดอะไรสักหน่อย แต่ก็รู้สึกว่าพูดอะไรไม่ออกเลย

เฝิงหนานเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ เวลาก็ผ่านไปหลายปีแล้ว แต่ถ้าใส่ใจบ้างก็คงจะดูออก แต่สองสามีภรรยานี้กลับสนใจแต่เรื่องของตนเอง ลูกสาวเปลี่ยนไปอย่างไรก็ยังคงไม่รู้

“หลานคิดได้ก็ดีแล้ว” เขาฝืนยิ้มและตบมือของเจียงเซ่อ

“ใครทำให้ไม่สบายใจปู่จะปลอบเอง”

หลังจากคุยกันได้ไม่กี่คำ ข้างนอกก็มีเสียงดังขึ้น ไต้เจียอยู่ในชุดเพื่อนเจ้าสาวสีชมพูเดินเข้าและพูดพร้อมรอยยิ้ม

“เจ้าบ่าวมาแล้ว”

เฝิงจงเหลียงได้ยินคำพูดนี้ ความไม่พอใจเพราะเฝิงชินหลุนและภรรยาก็หายไปจนหมดสิ้น พลันลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม

สายตาของเขาหยุดที่ไต้เจียครู่หนึ่ง ก่อนจะเคลื่อนออกอย่างไม่ทิ้งร่องรอย พร้อมดึงเจียงเซ่อให้ลุกขึ้น

“อาอี้มาเช้าจัง”

เผยอี้ขับรถออกจากบ้านตระกูลเผย ตามหลักแล้วควรจะช้ากว่าที่เฝิงจงเหลียงคาดการณ์เอาไว้

สองปู่หลานคุยกันอยู่ชั้นบน ชั้นล่างพลันมีเสียงบรรยากาศอันคึกคักขึ้นมา