539

บทที่ 539 ข้างหน้า

เจียงเซ่อนั่งรถออกไปแล้ว เฝิงหนานเข้าไปรออยู่ห้องรับรองแขก VIP ของโรงหนังอย่างสั่นๆ แม้กระทั่งตัวเธอเองก็ยังไม่รู้ว่าตนเองขึ้นมาได้อย่างไร

เธอยังคงคิดถึงสายตาชวนขนลุกท่ามกลางความมืดคู่นั้นได้ มันดูเรียบนิ่ง แต่กลับทำให้ขนบนแขนของเธอลุกแล้วลุกอีก

จนกระทั่งมีเงามืดเข้ามาปกคลุมเธอเอาไว้ เธอหอบหายใจอย่างรุนแรง พลันยื่นมือออกไป

แขนถูกอะไรบางอย่างขวางเอาไว้ เล็บของเธอเหมือนข่วนโดนใคร

เสียงกรีดร้องอันคุ้นเคยที่แฝงความเจ็บปวดของผู้ช่วยทำให้เฝิงหนานได้สติ จึงพบว่าผู้ช่วยถือผ้าขนหนูและเอามือกุมหน้าเอาไว้ ใบหน้าได้ถูกเล็บของเธอข่วนจนเป็นรอยเลือดหลายรอยแล้ว

“เธอจะทำอะไร”

เฝิงหนานจ้องเธอเขม็ง ผู้ช่วยพยายามอดทนต่อความเจ็บปวด ยื่นมือออกไปลูบหน้า พอเห็นว่ามีเลือดติดบนปลายนิ้วก็ตื่นตระหนกขึ้นมา

“ฉันแค่จะเช็ดผมให้คุณ!”

ก่อนหน้านี้เฝิงหนานตากฝนอยู่ข้างล่างจนตัวเปียก จนกระทั่งผู้ช่วยเตือนเธอจึงรู้สึกถึงความหนาวเย็น ท่าทางจึงดูผ่อนคลายขึ้นบ้าง

ผู้ช่วยกลับโยนผ้าขนหนูทิ้ง หยิบกระจกออกมาส่องใบหน้าของตนเอง น้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้ทั้งยังแฝงความโกรธ