421

บทที่ 421 พบแล้ว

ชั่วพริบตาเดียว เฝิงจงเหลียงก็เหมือนถูกสูบเรี่ยวแรงออกไปจนหมด ลำคอราวเหมือนถูกคนยัดทรายหนึ่งกำเอาไว้ ปากอ้าค้างอยู่กลับไม่สามารถเปล่งเสียงออกไปได้ ลำคอแห้งผากจนแม้แต่กลืนน้ำลายก็ยังยากลำบากเหลือเกิน

เฝิงจงเหลียงขยี้ตาสักครู่ พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หน้าจอโน้ตบุ๊คอย่างงกๆ เงิ่นๆ เทียบตัวอักษรของเจียงเซ่อทีละขีดทีละเส้นอย่างจริงจัง กระทั่งกรอวีดีโอกลับครั้งแล้วครั้งเล่า ในสมองยังคงหวนนึกถึงตอนที่เฝิงหนานเขียนชื่อของตนเมื่อสมัยนั้นอยู่อย่างนั้น

เขาโทรศัพท์หาเสี่ยวหลิว ทนรอแม้กระทั่งไฟล์ทบินรอบพรุ่งนี้เช้าไม่ไหว เลยให้เสี่ยวหลิวรีบไปซื้อตั๋วเร่งกลับตี้ตูในคืนนี้เลย เขาอยากเห็นอักษรที่เจียงเซ่อเป็นคนเขียนด้วยตัวเอง เพื่อส่งไปพิสูจน์อักษร

ความจริงคล้ายจะอยู่ใกล้เขามากยิ่งขึ้น เขาทนรอที่จะได้ข้อสรุปไม่ไหวแล้ว

แม้เสี่ยวหลิวจะไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ แต่เมื่อได้ยินคำสั่งของเฝิงจงเหลียง ก็รีบเปลี่ยนไฟล์ทบินเป็นไฟล์ทที่ใกล้ที่สุดเพื่อกลับมายังตี้ตูก่อนกำหนด