401

บทที่ 401 การพูดคุย

เขาชื่นชม ความอ่อนโยนตอนที่เฝิงหนานก้มหน้า แต่ยิ่งชอบเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจและมั่นใจ

　　เผยอี้สะบัดศีรษะขับไล่ความมึนงง เหตุการณ์ในอดีตที่ส่งผลต่อเขามานานราวกับโดนการสะบัดหัวของเขาครั้งนี้ โยนมันออกไปจากหัวสมอง

เขาไม่ไปคิดถึงวัยเด็กที่มืออ้วนๆ ทั้งสองรู้จักเพียงการออก ‘ผ้า’ เท่านั้น แล้วก็ไม่ไปคิดถึงรอยยิ้มของ เฝิงหนานอีก

“ผมต้องการอะไรน่ะเหรอ”

เขาพูดพึมพํากับตัวเองเบาๆ และอยู่ๆ ก็ยิ้มขึ้นมา

“ปู่รู้ว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่ตอนนี้ไหม”

ผู้เฒ่าเผยฟังที่เขาพูดด้วยอาการเมาสะลืมสะลือ เหล้าขวดนี้ แม้จะมีฤทธิ์แรงมาก แต่เผยอี้ก็ไม่ใช่พวกคออ่อนที่ดื่มทีก็เมา

　　 “ก่อนที่ผมจะกลับมาผมกำลังส่งเซ่อเซ่อกลับบ้าน ผมเปิดประตูรถให้เธอ มองเธอลงจากรถ” ผู้เฒ่าเผยไม่ขัดจังหวะการเล่าเรื่องของเขาเพียงแค่หยิบขวดขึ้นมา และถือแก้วเหล้าที่อยู่ในมือของเผยอี้ที่เหลืออยู่เกือบเต็มให้แทน แต่ดูเหมือนเขาก็ยังคงไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด ยังคงพูดเรื่องของตัวเองต่อไป