396

บทที่ 396 แนะนำ

เผยอี้ไม่ได้เข้าใจเลยด้วยซ้ำ ว่าที่ตัวเองบอกว่า ‘สำนึกผิดนั่น’ คือวิธีการที่เขาเลือกจะตอบโต้เฉินหมิ่นซู ไม่ใช่การที่เรื่องที่เขาลงไม่ลงมือกับใครหรอก

เจียงเซ่อไม่รู้ว่านี่มันคือสิ่งที่น่าดีใจหรือเปล่าที่เผยอี้ความรู้สึกช้าแบบนี้ ถึงได้ไม่รู้แล้วว่าจริงๆ แล้วคนอื่นกำลังคิดอย่างไรอยู่ หรือควรจะโกรธที่เขาไม่ยอมคิดถึงเรื่องพวกนี้บ้างดีล่ะ ถึงได้ยังยอมให้เฉินหมิ่นซูมีโอกาสได้ตามเขาต้อยๆ แบบนี้

ตอนนี้ในใจของเธอกำลังคิดว่าจะพูดให้เขาได้เข้าใจอย่างไรดี นี่ต่างเป็นรักครั้งแรกของพวกเขาทั้งสองคน เรื่องของความรู้สึกที่มี ต่างก็ต้องพึ่งพาอาศัยและก้าวไปด้วยกัน แต่ว่าเธอเป็นผู้หญิง เป็นเรื่องธรรมดาที่สัญชาตญาณของเธอจะไวกว่าเขา

สายตาที่เฉินหมิ่นซูมองเขาเขาไม่เข้าใจ แต่ในใจของเจียงเซ่อกลับสัมผัสมันได้ สายตาของเด็กสาวคนนั้นมันมีแต่ความมุ่งมั่นและใส่ใจเต็มไปหมด เธอตีเขาไปอีกสองที เป็นสัญญาณว่าให้ปล่อยเธอลงได้แล้ว จากนั้นก็ช่วยเขาจัดหูกระต่ายอีกนิดหน่อย เขาก้มลงมองเห็นการกระทำของเจียงเซ่อได้พอดิบพอดี พอเห็นเจียงเซ่อยิ้ม เผยอี้ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มตามไปด้วย