290

บทที่ 290 ความทะเยอทะยาน

“นั่นมันเงินนะ ทั้งหมดนั่นมันเงินทั้งนั้นเลยนะเชาฉวิน! เธอจะไม่เอาเงินหรือยังไง?” ตอนที่หยางป๋อซีถามขึ้นมาแบบนั้น ในใจก็รู้สึกขมขื่นใจสุดๆ

เซี่ยเฉาชวินขมวดคิ้วเข้าหากัน “เงินเหรอ? ฉันมีเยอะพอแล้วล่ะ”

แค่ประโยคเดียวก็ทำเอาหยางป๋อซีนิ่งไปทันที และพูดอะไรไม่ออกอีก

หล่อนเงินเยอะจริงๆ นั่นแหละ เกิดมาชาติตระกูลหล่อนก็เป็นถึงผู้ที่มีชื่อเสียงในฮ่องกงแล้ว มีพ่อที่เป็นถึงข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ แค่ฐานะจริงๆ ของหล่อนก็มีฐานะครอบครัวที่ไม่ธรรมดาแล้ว

อีกทั้งยังมีหุ้นเล็กๆ ในซื่อจี้หยินเหอที่ปันมาจากลัวหยิ่นอีกด้วย ปีๆ หนึ่งก็ได้รายได้ก้อนใหญ่แล้ว ถึงแม้ว่าหล่อนจะไม่ทำงาน ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะลำบากด้วยซ้ำ และเพราะว่าหล่อนมีเงินจากทางนี้อยู่แล้ว มันเลยทำให้หล่อนมีความมั่นใจได้ขนาดนี้

“อีกอย่าง การที่ยอมถอยออกมาตอนนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องแย่ลงนี่”

หล่อนเอียงหัว แนบหน้าลงกับไหล่ตัวเอง

“บางครั้งที่ฉันถอยออกมา ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่มีเป้าหมาย มันอาจจะเป็นการเส้นทางวิ่งเสริมจากเส้นทางวิ่งหลักก็ได้”

และนี่ก็เหมือนเป็นการแนะนำอย่างหนึ่งของเจียงเซ่อในวันนั้น