บทที่ 248 ก้าวหน้า
ฉากสุดท้ายที่จะต้องซ้อม ก็คือฉากที่ขุนศึกสั่งให้คนไปพาตัวไห่ถางชิวมา ในมือของเจียงเซ่อถือมีดเอาไว้เล่มหนึ่ง และค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้เขา ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้ม แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง เหมือนสติของหูเจี้ยนอู๋เริ่มหลุดอีกครั้ง เขาเริ่มออกอาการลนลาน
‘ตึก ตึก ตึก’ เสียงของฝีเท้าค่อยๆ ดังขึ้นมา ค่อยๆ คืบคลานเข้าไปใกล้ตัวไห่ถางชิว ตอนนี้หูเจี้ยนอู๋มีท่าทางที่ตกใจและหวาดกลัวเป็นอย่างมาก และเขาก็เริ่มที่จะดิ้นรนโดนอัตโนมัติ
สายตาของเจียงเซ่อ มันเหมือนกับว่าเธอคิดที่จะฆ่าเขาจริงๆ มีดที่ใช้แสดงทำมาจากกระดาษซีป๋อ*กระดาษสีเงินที่เอาไว้พับเงินในวันเช็งเม้ง แสงไฟที่ตกกระทบลงมาทำให้สีเงินของมันยิ่งมีความวาว จนกระทั่งมันแตะลงมาบนใบหน้าของเขา ทั้งๆ ที่ไฟในห้องซ้อมการแสดงก็ส่องสว่างไปทั่ว แต่หูเจี้ยนอู๋กลับรู้สึกว่ามันช่างมืดมนไปเสียหมด
เธอไม่พูดอะไรสักคำ ตอนที่เดินเข้าไปใกล้เขา เธอจ้องเขาเขม็งและกัดฟันแน่น มือที่ยกขึ้นมา และทำท่าทางเล่นใหญ่โต!
Support your favorite authors and translators in webnovel.com