205

บทที่ 205 หัวเราะอย่างขมขื่น

สปีดโบ้ทแล่นอยู่บนผิวน้ำอย่างรวดเร็วราวกับลมกรด ราวกับนกทะเลที่บินมาตามสายลม คลื่นลูกใหญ่ม้วนตัวสองตลบ ทุกครั้งฟองคลื่นที่ตีกระทบขึ้นมาสปีดโบ้ทก็ทะยานขึ้นราวกับกำลังจะบิน โม่อานฉีที่อยู่ข้างหลังกรีดร้องเสียงแหลมไม่หยุด ความรู้สึกตื่นเต้นนี่มันอธิบายออกมาได้ยากจริงๆ

หลังจากกลับขึ้นมาบนเรือยอร์ชแล้ว ทั้งเนื้อทั้งตัวโม่อานฉีก็เปียกน้ำทะเลไปหมด แต่ก็ยังดูร่าเริงเป็นปกติ

เจียงเซ่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินออกมา เผยอี้และคนอื่นๆ ก็อาบน้ำกันเสร็จแล้วเหมือนกัน

ตอนที่เธอก้าวเท้าออกมา ก็พบว่าข้างนอกกำลังคึกคักทีเดียว เผยอี้กำลังเล่นไพ่กับพวกเนี่ยต้าน ตัวเธอไม่ค่อยสนใจนัก เลยหาที่นั่งสักมุมแทน แต่นั่งได้ไม่เท่าไหร่ ก็รู้สึกได้ว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาหาตัวเอง

บนดาดฟ้าเรือนี่คนเยอะมาก คนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็เยอะ แต่คนๆ นี้กลับเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ ไม่นานนักก็มีคนมาค้ำที่เก้าอี้อาบแดดของเธอ เหมือนว่าจะค้ำลงมาทั้งตัวเลยด้วย ตัวเก้าอี้เริ่มยุบตัวลงเพราะรับน้ำหนักมากขึ้น ต่อมาคือเงาดำที่เข้ามาปกคลุม