173

บทที่ 173 บทหนัง

เผยอี้เดินกันลมกันฝนให้เจียงเซ่อจนไปที่รถ และช่วยเปิดประตูให้เธอขึ้นไป รอจนเธอคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อยแล้ว ตัวเองก็รีบอ้อมไผขึ้นรถเช่นกัน

“ก็คุยๆ เสร็จแล้วก็กลับน่ะ”

เขาขยับตัวไปใกล้เธอ แล้วร้องขอขึ้นมา

“เซ่อเซ่อ จูบผมหน่อยสิครับ”

เธอเองก็ยอมทำตามคำขอของเขาอย่างไม่อิดออด ริมฝีปากนิ่มจุ๊บลงไปบนหน้าเขาทันที เผยอี้กระเง้ากระงอด

“ขออีกทีหนึ่ง”

“ไม่มีแล้ว!” เจียงเซ่อผลักเขาออก และเขาก็บ่นอุบ “พี่เอาแต่จะทำงานทั้งวันทั้งคืน ผมนี่สิที่โดนทิ้งให้เหงา!”

หิมะที่ตกลงบนหัวของเขาค่อยละลายกลายเป็นน้ำเพราะฮีตเตอร์ในรถ ทำให้ผมสีทองอ่อนของเขาเปียกไปทั่ว

เจียงเซ่อปลดเข็มขัดนิรภัยออก แล้วชะโงกตัวเข้าไปหาเขา จากนั้นก็ใช้มือดันหน้าเข้าให้หันมา และจุ๊บลงไปที่แก้มเสียทีหนึ่ง และนั่นมันก็ทำให้จิตใจของเผยอี้เบ่งบานสุดๆ รอจนเธอคาดเข็มขัดนิรภัยใหม่อีกครั้งแล้ว เขารู้สึกทั้งสุขใจและเขินนิดๆ

“เซ่อเซ่อ เรื่องที่ The Occasion of Beiping โดนถอนทุนน่ะ ผมกับพวกอาต้านคุยๆ กันแล้วนะ ในส่วนที่หัวโถวถอนออกไป เงินที่มันยังขาดพวกเราจะออกให้เอง