033

娱乐圈头条 หัวข้อข่าว แห่งวงการบันเทิง

ผู้แต่ง กว๋านเอ่อwr

ผู้แปล เติ้ง ลี่เฟิน

บทที่ 32 บทพูด

“กระจกในห้องเธอฉันสั่งให้คนทำเป็นกระจกกันแสงด้วยนะ มันสามารถมองเห็นวิวที่นั่นได้หมดเลยล่ะ” ตอนที่เขาพูดแบบนั้นดวงตาของเขาเองก็เปล่งประกายระยิบระยับ

“ใกล้ๆ นั่นมีคอกเลี้ยงม้าด้วยนะ เลี้ยงไว้อยู่สองตัว ยังไม่ได้ตั้งชื่อเลยด้วย”

“ฤดูใบไม้ผลิเราไปกันเถอะ ถึงตอนนั้นองุ่นก็คงจะสุกได้ที่แล้ว พวกเราจะได้เก็บเองด้วย แล้วหลังจากนั้นพวกเราก็จะได้หมักไวน์ด้วยกัน ทิ้งมันไว้……” แล้วเขาก็พูดอะไรอีกไม่รู้ “……แล้วหลังจากนั้นพวกเราก็จะดื่มด้วยกัน”

ตอนนั้นเผยอี้พยายามพูดทุกอย่างเพื่อหลอกล่อให้เธอไปปารีส เขาพูดทุกอย่างที่มีที่นั้น เขาบอกว่าที่นั้นเลี้ยงม้าไว้สองตัว และที่นั่นก็มีไม้เถามากมายที่อยู่มากว่าร้อยปี เขาบอกว่าถึงฤดูใบไม้ผลิแล้วองุ่นจะออกเต็มไปหมด ภาพแสงแดดที่ส่องลอดเข้ามาผ่านช่องใบไม้และสาดลงบนพวงองุ่นถูกเล่าผ่านปากของเขาเอง และมันก็สามารถทำให้เธอจินตนาการถึงภาพพวกนั้นออกมาได้

คิดไปคิดไปอารมณ์ของเจียงเซ่อก็หม่นลง

เธอเริ่มที่จะเข้าใจกู้เจียเอ่อมากขึ้นแล้ว