บทที่ 177-2 กลับสู่สุสานกษัตริย์อีกครั้ง

บทที่ 177-2 กลับสู่สุสานกษัตริย์อีกครั้ง

ในยามค่ำของวันนั้น ชิงเซี่ยอยู่ในกระโจมหลวงชั้นสูงของซวีต๋าเลี่ย ยามกลางคืน ท้องทะเลทรายกลายเป็นความนิ่งเงียบ แฝงไปด้วยท่วงทำนองแบบมองโกลอันเหน็บหนาว เทียนไขในกระโจมชิงเซี่ยถูกเป่าจนดับไปเสียแล้วแต่อาศัยแสงจันทร์สว่างจากทางด้านนอก ก็มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างได้ เก็บสัมภาระและเสบียงจนเรียบร้อย สวมใส่ชุดคลุมหนังที่แสนคล่องแคล่วและน้ำหนักเบา แล้วนำหมวกขนสัตว์ไปด้วย ม้วนเก็บเส้นผมยาวสยาย นำกริชสั้นสอดเข้าไปในรองเท้าหุ้มข้อ ชิงเซี่ยนั่งพิงพรมขนแกะ รอคอยให้เวลาผ่านไปทีละน้อยๆ

เมฆดำกลุ่มหนึ่งลอยเข้ามา บดบังดวงจันทร์กลมบนท้องฟ้า แผ่นดินได้เข้าสู่เป็นความเงียบงันและมืดมิดในทันที