บทที่ 158-3 บ่วงกรรมยังดำเนิน

บทที่ 158-3 บ่วงกรรมยังดำเนิน

ในเวลานี้เองที่ได้ยินเสียงดังปึง ฝ่าเท้าที่ยืนอยู่ก็ถึงคราวซวนเซอย่างรุนแรง ทุกคนหันกลับไปมองอย่างระแวดระวัง จึงเห็นว่าเรือลำใหญ่มหึมาที่ทำมาจากไม้กฤษณาทั้งลำที่กำลังเบนหางเสือเรือเพื่อเปลี่ยนทิศทางชนเข้ากับท้ายเรือลำเล็กโดยไม่ได้ตั้งใจเรือลำใหญ่ไร้รอยขีดข่วน แต่เรือลำน้อยสั่นไหวอย่างรุนแรงจนแทบจะพลิกคว่ำ องครักษ์ชุดดำแห่งหนานฉู่โกรธเคืองยิ่งนัก มีใบหน้าโกรธเกรี้ยวกันถ้วนหน้า

ในยามนี้จึงค่อยพบชาวต่างชาติผมทองโผล่หน้าออกมาจากห้องเครื่องของเรือ ยืนอยู่บนหัวเรือ ถอดหมวกทำความเคารพคนเหล่านี้ เอ่ยปากพูดภาษาจีนตะกุกตะกักไม่หยุดปาก

เล่อซงเลิกคิ้วขึ้น อยู่ในอารมณ์โกรธเคืองเหลือแสน สวีเฉวียนกล่าวว่า “เล่อซง ตอนนี้พวกเราอย่าได้หาเรื่องใส่ตัว อย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลย ก็เพียงคนตะวันตกออกเรือเท่านั้น”

เล่อซงขมวดคิ้ว แสดงท่าทีไม่ยินยอมอย่างสุดฤทธิ์ ทว่ากลับได้ยินเสียงทุ้มของฉู่หลีกล่าวว่า “ช่างเถิด อย่าก่อเรื่อง ให้พวกเขาไปเสีย”

เมื่อเล่อซงได้ยินดังนั้นก็หันหลับไป โบกไม้โบกมือให้คนที่อยู่บนเรือ แสดงให้ท่าทีให้พวกเขาผ่านไปได้