บทที่ 115-4 หุบเขาเซียนเผิงไหล

บทที่ 115-4 หุบเขาเซียนเผิงไหล

ในชาติก่อนชิงเซี่ยได้สัมผัสกับประสบการณ์ดิ่งจากที่สูงมามากไม่รู้ตั้งเท่าไร ดังนั้นในเวลานี้จึงไม่ได้ตื่นตระหนก ท่ามกลางสถานการณ์อันตราย มุมปากของหญิงสาวผิวขาวร่างเล็กแม้นแน่น แววตาดิ่งลึก หญิงสาวสะบัดไหล่ออกไป ประกายเย็นเยียบจากคมตะขอก็แทงเข้าที่ปีกของนกยักษ์ตัวหนึ่งอย่างโหดเหี้ยม นกยักษ์ตัวนั้นพลันกรีดร้องเสียงแหลมด้วยความเจ็บปวด

ชิงเซี่ยคว้าเชือกที่ห้อยติดกับตะขอไว้แน่น ก่อนจะโหนตัวออกไปยังฝูงนกฝูงนั้น นกยักษ์ตัวนั้นที่ต้องรับน้ำหนักของหญิงสาวบินลดระดับลงทันที ก่อนที่จะลงมาอยู่ในระดับเดียวกันกับนกตัวที่หิ้วฉู่หลีไว้อยู่

“ฉู่หลี! จับข้าไว้!”

ชิงเซี่ยแผดเสียงดังก้อง​ แล้วทะยานตัวออกไปคว้าข้อมือของฉู่หลี ก่อนจะควงตะขออีกครั้ง ปีกของนกตัวนั้นที่นางใช้ตะขอเกี่ยวส่งตัวมาก็ฉีกขาดจนเลือดจำนวนมากไหลทะลัก นกตัวนั้นหวีดร้องโหยหวนครั้งหนึ่ง ก่อนจะตกลงไปด้านล่าง